Amphimallon ochraceum
| Amphimallon ochraceum | |||
| (Knoch, 1801) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Podplemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Amphimallon ochraceum | ||
| Synonimy | |||
| |||
Amphimallon ochraceum – gatunek chrząszcza z rodziny poświętnikowatych i podrodziny chrabąszczowatych.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1801 roku przez Augusta Wilhelma Knocha pod nazwą Melolontha ochraceum[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcz o owalnym w zarysie ciele długości od 14 do 18 mm. Ubarwienie ma żółtobrunatne do brunatnego, na przedzie ciała ciemniejsze niż u guniaka czerwczyka, wyraźnie ciemniejsze niż na pokrywach. Na powierzchni głowy występuje nierównomierne punktowanie i owłosienie. Czułki buduje dziewięć członów. Na powierzchni przedplecza w pomiędzy włoski krótkie i przylegające wmieszane są włoski długie i odstające. Owłosienie na tarczce jest wełniste. Na pokrywach obecne są niewyraźne punkty, rzadko rozmieszczone, odstające włoski, a na krawędziach także długie szczecinki. Gęstość włosków na przedpleczu i pokrywach jest mniejsza, a owłosienie pygidium jest znacznie krótsze niż u guniaka czerwczyka. Przednia para odnóży ma golenie z ostrogą wierzchołkową położoną na poziomie wykrojenia między pierwszym a drugim zębem[2].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Owad ten zasiedla skraje lasów, parki, sady, ogrody, ugory i pola uprawne. Aktywne osobniki dorosłe spotyka się latem. Latają rano i po południu. Pędraki rozwijają się w glebie, żerując głównie na korzeniach drzew liściastych[3][2].
Gatunek palearktyczny, znany z Portugalii, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Luksemburga, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Polski, Słowacji i Cypru[1]. W Polsce jest rzadko spotykany. Brak jest doniesień z XX wieku[3]. Na „Czerwonej liście zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce” umieszczony został jako gatunek przypuszczalnie wymarły (EX?)[4]. W wieku XXI odnotowany został na kilku stanowiskach[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Ivan Löbl, Aleš Smetana (red.), Catalogue of Palaearctic Coleoptera. Volume 3. Scarabaeoidea – Scirtoidea – Dascilloidea – Buprestoidea – Byrrhoidea, Stenstrup: Apollo Books, 2006, s. 207-210, ISBN 87-88757-59-5.
- ↑ a b Zdzisława Stebnicka: Klucze do oznaczania owadów Polski Część XIX Chrząszcze – Coleoptera z. 28b Żukowate – Scarabaeidae grupa podrodzin: Scarabaeidae pleurosticti. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1978, s. 27-33.
- ↑ a b B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska: Chrząszcze – Coleoptera. Scarabaeoidea, Dascilloidea, Byrrhoidea i Parnoidea. 1983, seria: Katalog Fauny Polski t. XXIII z. 9.
- ↑ Jerzy Pawłowski, Daniel Kubisz, Mieczysław Mazur: Coleoptera. Chrząszcze. W: Czerwona lista zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce. Zbigniew Głowaciński, Małgorzata Makomaska-Juchiewicz, Grażyna Połczyńska-Konior (red.). Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk (PAN), 2002, s. 88-110. ISBN 83-901236-8-1.
- ↑ gatunek: Amphimallon ochraceum (Knoch, 1801). [w:] Biodiversity Map [on-line]. [dostęp 2024-04-28].