Amy Johnson

Amy Johnson

Data i miejsce urodzenia	1 lipca 1903 Kingston upon Hull
Data i miejsce śmierci	5 stycznia 1941 ujście Tamizy
Przyczyna śmierci	utonięcie (katastrofa lotnicza)
Zawód, zajęcie	pilotka
Narodowość	angielska
Edukacja	Boulevard Municipal Secondary School
Alma Mater	University of Sheffield
Małżeństwo	Jim Mollison (1932–1938)
Odznaczenia

Amy Johnson (ur. 1 lipca 1903 w Kingston upon Hull, zm. 5 stycznia 1941) – angielska pilotka.

Życiorys

Urodziła się w rodzinie zamożnego fabrykanta. Ukończyła ekonomię na uniwersytecie w Sheffield i podjęła pracę w Londynie jako sekretarka w kancelarii prawnej. Tam zainteresowała się też lotnictwem i w 1929 uzyskała licencję pilota w londyńskim aeroklubie (London Aeroplane Club). Ponadto jako pierwsza kobieta uzyskała kwalifikacje mechanika lotniczego.

Amy Johnson i jej „Jason” w Indiach

Sławę przyniósł jej lot z Wielkiej Brytanii do Australii w 1930, którego podjęła się jako pierwsza kobieta. Wystartowała 5 maja 1930 z Croydon, a ukończyła rajd 24 maja, lądując w Darwin po przebyciu 11 tys. mil. Mimo że nie pobiła 15-dniowego rekordu tej trasy, witano ją jak gwiazdę, otrzymała też za ten lot nagrodę Harmon Trophy. Jej samolot De Havilland Gipsy Moth, o znakach G-AAAH i nazwie własnej „Jason”, znajduje się obecnie w Muzeum Nauki w Londynie.

W dniu 1 stycznia 1931 rozpoczęła lot z Londynu przez Berlin i Moskwę do Pekinu. W wyniku trudnych warunków pogodowych zabłądziła i 4 stycznia awaryjnie lądowała w miejscowości Amelin koło Krasnosielca. Stamtąd przewieziono ją do Warszawy, a do Londynu wróciła przez Moskwę.

Do pomysłu powróciła w lipcu 1931. Pobiła rekord przelotu na trasie z Anglii do Japonii, lecąc samolotem De Havilland Puss Moth z drugim pilotem Jackiem Humphreysem.

W lipcu 1932 ustanowiła rekord samotnego przelotu z Anglii do Kapsztadu w Południowej Afryce, także na DH Puss Moth. W maju 1936 ponownie pobiła ten rekord samolotem Percival Gull.

W 1933 z Mollisonem wykonała przelot bez międzylądowania z Pendine Sands w południowej Walii do USA samolotem De Havilland Dragon Rapide. Lot zakończył się rozbiciem samolotu z braku paliwa w Bridgeport w stanie Connecticut. W następnym roku Johnson i Mollison przelecieli bez międzylądowania w rekordowym czasie do Indii samolotem De Havilland DH.88 Comet.

Podczas II wojny światowej wstąpiła do kobiecej jednostki transportowej Air Transport Auxiliary, dostarczającej samoloty z fabryk do jednostek RAF. W dniu 5 stycznia 1941, pilotując samolot Airspeed Oxford na lotnisko Kidlington koło Oksfordu, zaginęła. Okoliczności jej śmierci nie są do końca jasne. Ciała nigdy nie odnaleziono.

Życie prywatne

W 1932 poślubiła brytyjskiego lotnika Jima Mollisona, który oświadczył się jej po 8 godzinach od spotkania, w czasie wspólnego lotu. Para rozwiodła się w 1938.

Linki zewnętrzne

• BBC Humber Site for Johnson Centenary (ang.)