Ansonia minuta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ansonia minuta
Inger, 1960
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Podrząd

Neobatrachia

Rodzina

ropuchowate

Rodzaj

Ansonia

Gatunek

Ansonia minuta

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1]

Ansonia minutagatunek płaza bezogonowego z rodziny ropuchowatych.

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten zalicza się do rodzaju Ansonia, będąc jednym z 5 indonezyjskich przedstawicieli tego rodzaju płazów[2][3] spośród 25[4]. Umiejscowienie tego rodzaju w obrębie rodziny ropuchowatych (Bufonidae) stanowi przedmiot debaty, wydaje się on bliskim krewnym rodzaju Pelophryne, a następnie podrodziny Adenominae[5].

Budowa[edytuj | edytuj kod]

Samica mierzy 29 mm od czubka pyska do kloaki, podczas gdy ten sam wymiar u samca mierzy od 20 do 24 mm[4].

Pysk gatunku sięga dalej niż jego żuchwa. Błony bębenkowa nie widać, podobnie jak występujących u innych Ansonia żółtej brodawki w kącie szczęki. Worek rezonansowy otwiera się na lewo[4].

Do charakterystycznych cech gatunku należą duże przylgi na palcach przednich łap. Na tylnych łapach występuje struktura o język angielski"angielskiej nazwie tarsal ridge ("most stępowy"). Przylgi na palcach tylnych łap tworzą małe dyski[4]

Cykl życiowy[edytuj | edytuj kod]

Rozród opisywanej ropuchy zachodzi w wodzie. Występuje forma larwalna, czyli kijanka, rozmnażająca się właśnie w środowisku wodnym. Ansonia minuta rozmnaża się w wodach płynących: w niewielkich, płynących wśród skał strumieni o czystej wodzie[1].

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Płaz ten należy do gatunków endemicznych. Spotyka się go jedynie na wyspie Borneo wchodzącej w skład dwóch południowowschodnioazjatyckich państw Indonezji i Malezji. Co więcej, Ansonia minuta zamieszkuje tylko niektóre regiony wyspy. W obrębie Indonezji spotyka się ją w regionie Kalimantan, choć jej zasięg jest tam rozczłonkowany. Na terenie Malezji płaz występuje w stanie Sarawak, ale tylko w jego centrum i na zachodzie[1].

Podejrzewa się jednak, jak podaje International Union for Conservation of Nature, że rzeczywisty zasięg występowania gatunku może być szerszy, niż to wynika z dotychczasowych obserwacji[1].

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Zwierzę bytuje na wysokościach od 200 do 1000 m nad poziomem morza[1].

Ansonia minuta wiedzie lądowy tryb życia. Jajo jego siedlisko International Union for Conservation of Nature podaje wilgotne nizinne lasy tropikalne[1].

Dotychczas nie odnotowano napotkania gatunku w środowisku zmodyfikowanym działalnością ludzką[1].

Status[edytuj | edytuj kod]

Status tego gatunku nie jest znany nauce[1].

Całkowita liczebność tego gatunku płaza bezogonowego ulega spadkowi[1].

Zagrożenia i ochrona[edytuj | edytuj kod]

International Union for Conservation of Nature uznaje za największe zagrożenie dla tego gatunku degradację środowiska naturalnego, w którym żyje. Jest ona spowodowana wylesianiem nizinnych terenów wyspy Borneo, spowodowanym pozyskiem drewna. W efekcie przyczynia się to do rozczłonkowania siedliska, w którym żyje płaz[1].

Płaz ten zamieszkuje tereny chronione: Kayan Mentarang. IUCN dostrzega jednakże potrzebę większej ochrony lasów tropikalnych[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k Ansonia minuta, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  2. Ansonia minuta. AmphibiaWeb. [dostęp 2014-01-09]. (ang.).
  3. Search for Amphibians by Country. AmphibiaWeb. [dostęp 2014-01-09]. (ang.).
  4. a b c d L. Lee Grismer. A new species of Ansonia Stoliczka, 1870 (Anura: Bufonidae) from a lowland rainforest in southern peninsular Malaysia. „Herpetologica”. 62 (4), s. 466–475, 2006. The Herpetologists’ League, Inc.. (ang.). 
  5. Alain Dubois & Roger Bour. The nomenclatural status of the nomina of amphibians and reptiles created by Garsault (1764), with a parsimonious solution to an old nomenclatural problem regarding the genus Bufo (Amphibia, Anura), comments on the taxonomy of this genus, and comments on some nomina created by Laurenti (1768). „Zootaxa”. 2447, s. 1-52, 2010. Magnoia Press. ISSN 1175-5334. (ang.).