Aphananthe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aphananthe
Ilustracja
Aphananthe aspera
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

różowce

Rodzina

konopiowate

Rodzaj

Aphananthe

Nazwa systematyczna
Aphananthe J. E. Planchon
Ann. Sci. Nat. Bot. ser. 3. 10: 265, 337. Nov 1848[3]
Typ nomenklatoryczny

A. philippinensis J. E. Planchon[3]

Synonimy
  • Homoioceltis Blume
  • Mirandaceltis Sharp[4]

Aphanantherodzaj roślin z rodziny konopiowatych (Cannabaceae). Obejmuje 5 gatunków[4]. Trzy z nich występują w Azji południowej i wschodniej, przy czym jeden sięga wschodniej Australii, jeden gatunek rośnie w Ameryce Centralnej (od Meksyku po Nikaraguę[5]) i jeden na Madagaskarze[4][6]. W eocenie i oligocenie rośliny z tego rodzaju występowały w Europie, Azji i Ameryce Północnej[6].

Są to szybko rosnące drzewa rosnące w lasach i na terenach skalistych, często też na przydrożach, zwykle na terenach nizinnych. Ich kwiaty są wiatropylne[7]. Charakterystyczną ich cechą są bardzo szorstkie liście, które bywają używane jako papier ścierny[8]. A. aspera zwana jest sandpaper tree („drzewo papier ścierny”). Gatunek ten jest też uprawiany jako szybko rosnące drzewo plantacyjne dla produkcji drewna[7].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Krzewy i drzewa[9], niektóre niewielkie[10], inne osiągają do 30 m[7].
Liście
Skrętoległe[7], ułożone dwurzędowo lub w kilku rzędach, opadające zimą (w porze suchej) lub częściowo zimozielone, cienkie do skórzastych[9]. Wsparte są drobnymi i szybko odpadającymi przylistkami, zostawiającymi krótkie blizny po bokach nasady ogonka liściowego[10][9]. Blaszka u nasady bywa nieco asymetryczna[10], skośna[7], całobrzega do piłkowanej[9], czasem z kolcami na końcach ząbków[10]. Blaszka zawsze bardzo szorstka[7][9]. Największe liście (do 15 cm długości) ma A. cuspidata, najmniejsze (do 6 cm) ma A. philippinensis[6].
Kwiaty
Pojawiają się razem z liśćmi i są jednopłciowe, przy czym poszczególne rośliny bywają jednopienne i dwupienne[9]. Kwiaty męskie skupione są w wierzchotkowate kwiatostany[9] rozwijające się u nasady pędów, podczas gdy kwiaty żeńskie wyrastają pojedynczo w kątach liści w szczytowych częściach pędów[7] (tylko u A. sakalava skupione są po 2–3[6]). Okwiat w kwiatach męskich i żeńskich składa się z 4 lub 5 działek kielicha, płatków korony brak. Pręcików w kwiatach męskich jest tyle co listków okwiatu. Zalążnia w kwiatach męskich jest szczątkowa, czasem włosowata, w kwiatach żeńskich rozwija się z jednego owocolistka, zwieńczona jest dwiema szyjkami[9][7].
Owoce
Jajowate do kulistych pestkowce, czarne, często owłosione, zwieńczone trwałymi szyjkami słupka, soczyste, zawierają jedno nasiono (zamknięte w twardej pestce)[9][7].

Systematyka i pochodzenie[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj Aphananthe oddzielił się od innych rodzajów z rodziny już w kredzie późnej ok. 71,5 miliona lat temu, ale współcześnie występujące gatunki ostatniego wspólnego przodka miały we wczesnym miocenie (ok. 19,1 mln lat temu). Rodzaj wskazywany jest jako bazalny w obrębie konopiowatych lub siostrzany dla rodzaju Lozanella. Rodzaj Aphananthe wyewoluował najprawdopodobniej w Europie. Najstarsze skamieniałości opisane jako Aphananthe cretacea znalezione zostały w skałach z mastrychtu (sprzed 66–72,1 mln lat) w Niemczech. Gatunek Aphananthe maii ze środkowego eocenu (sprzed 48,6–37,2 mln lat) znaleziony został w Oregonie, a Aphananthe tenuicostata z oligocenu (sprzed 23–28,4 mln) na Syberii. Młodsze skamieniałości znajdowane były w Japonii i Australii. Współczesne gatunki pochodzą od wspólnego przodka występującego w Azji. Pozycję bazalną w obrębie rodzaju zajmuje wschodnioazjatycki A. aspera. Kolejną linię tworzy współcześnie A. monoica, który migrował do Ameryki Północnej prawdopodobnie przez Beringię ok. 18,1 miliona lat temu. Kolejne linie różnicowały się w Azji południowo-wschodniej, przy czym najmłodszym gatunkiem, który ewoluował ok. 10,8 miliona lat temu jest madagaskarski A. sakalava[6].

Wykaz gatunków[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-07-27] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-07-27] (ang.).
  3. a b Aphananthe. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2021-07-27].
  4. a b c d Aphananthe Planch.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-07-27].
  5. M.M. Grandtner: Elsevier's Dictionary of Trees: Volume 1: North America. Elsevier, 2005, s. 70. ISBN 978-0-08-046018-5.
  6. a b c d e Yang M-Q, Li D-Z, Wen J, Yi T-S. Phylogeny and biogeography of the amphi-Pacific genus Aphananthe. „PLoSONE 12(2):e0171405”, 2017. DOI: 10.1371/journal.pone.0171405. 
  7. a b c d e f g h i Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 162. ISBN 0-333-73003-8.
  8. David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 59, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  9. a b c d e f g h i Aphananthe Planchon. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2021-07-27].
  10. a b c d George E. Schatz, Generic tree flora of Madagascar, Richmond: Royal Botanic Gardens, Kew, 2001, ISBN 978-1-84246-566-0, OCLC 742445124.