Austrolycopodium

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Austrolycopodium
Ilustracja
Austrolycopodium fastigiatum
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

telomowe

Gromada

naczyniowe

Klasa

widłaki

Rząd

widłakowce

Rodzina

widłakowate

Rodzaj

Austrolycopodium

Nazwa systematyczna
Austrolycopodium Holub
Folia Geobot. Phytotax. 26(1): 90. 1991[2]
Typ nomenklatoryczny

Austrolycopodium magellanicum (P.Beauv.) Holub (=Lepidotis magellanica P.Beauv.)[2]

Austrolycopodiumrodzaj roślin należących do rodziny widłakowatych. Obejmuje 8 gatunków[3][2]. W tradycyjnym ujęciu gatunki tu zaliczane włączane są do szeroko ujmowanego rodzaju widłak Lycopodium. Rodzaj jako odrębny takson opisany został w 1991 roku i uznany został w systemie PPGI z 2016[2]. Rośliny przypominają te z rodzaju widłak (pędy płożące, liście jednakowe, kłosy zarodnionośne czasem na szypułach), ale różnią się brakiem ościstego lub błoniastego zakończenia liścia, tarczowatymi sporofilami, budową zarodników i inną liczbą chromosomów (x=31)[4].

Rośliny te występują w Australii i na Nowej Zelandii, na Wyspach Subantarktycznych i Juan Fernández, w Ameryce Południowej (w Andach od Wenezueli po Ziemię Ognistą i w południowej Brazylii), na Antylach (wyspa Haiti), w Kostaryce oraz w Górach Aberdare w Kenii[5][4]. Największe zróżnicowanie gatunkowe jest w Ameryce Południowej[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Rośliny o pędach podziemnych lub płożących po powierzchni gruntu, z odgałęzieniami podnoszącymi się lub prosto wzniesionymi, osiągającymi u A. fastigiatum 30 cm wysokości[5].
Liście (mikrofile)
Niezróżnicowane na pędach wegetatywnych, skrętoległe, zielone (w miejscach silnie nasłonecznionych – pomarańczowe)[5].
Zarodnie
Zebrane w kłosy zarodnionośne siedzące lub szypułkowe. Liście zarodnionośne sporofile tarczowate, na obłej szypułce/ogonku, na brzegach nieobłonione[5].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

W systemach klasyfikacyjnych szeroko ujmujących rodzaj widłak Lycopodium rośliny tu należące zaliczane są do sekcji Magellanica B.Øllg. Opera Bot. 92: 172 (1987)[6][5].

Pozycja i podział rodzaju w systemie PPG I (2016)[2]

Rodzaj Austrolycopodium należy do podrodziny Lycopodioideae W.H.Wagner & Beitel ex B. Øllg. z rodziny widłakowatych Lycopodiaceae – jedynej współczesnej w obrębie rzędu widłakowców Lycopodiales[2].

Wykaz gatunków[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  2. a b c d e f g The Pteridophyte Phylogeny Group. A community-derived classification for extant lycophytes and ferns. „Journal of Systematics and Evolution”. 54 (6), s. 563–603, 2016. DOI: 10.1111/jse.12229. 
  3. a b Michael Hassler and Bernd Schmitt: Checklist of Ferns and Lycophytes of the World. 2020. [dostęp 2020-08-08].
  4. a b c Benjamin Øllgaard, Paulo G. Windisch. Lycopodiaceae in Brazil. Conspectus of the family I. The genera Lycopodium, Austrolycopodium, Diphasium, and Diphasiastrum. „Rodriguésia”. 65, 2, 2014. 
  5. a b c d e Patrick M. McCarthy (red.): Flora of Australia Volume 48, Ferns, Gymnosperms and Allied Groups. Canberra: Australian Biological Resources Study, 1998, s. 70. ISBN 0-643-05971-7.
  6. K.U.Kramer, P.S. Green (red.): The Families and Genera of Vascular Plants. I. Pteridophytes and Gymnosperms. Berlin, Heidelberg, New York, London, Paris, Tokyo, Hongkong, Barcelona: Springer-Verlag, 1990, s. 36-37. ISBN 3-540-51794-4.