Berdi Kerbabaýew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Berdi Kerbabaýew
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 marca 1894
Gowky-Zereň, obwód zakaspijski

Data i miejsce śmierci

24 lipca 1974
Aszchabad

Narodowość

turkmeńska

Język

turkmeński

Dziedzina sztuki

literatura

Gatunek

powieść, sztuka, poemat

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy

Berdi Kerbabaýew (ur. 15 marca 1894 w aule Gowky-Zereň w obwodzie zakaspijskim, zm. 24 lipca 1974 w Aszchabadzie) – turkmeński pisarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w biedniej rodzinie chłopskiej. Uczył się w mektebie, później w medresie w Tedżenie, w czerwcu 1918 został pisarzem w oddziale basmaczy. Pod koniec 1918 został aresztowany przez białogwardzistów pod zarzutem związków z bolszewikami, jednak zbiegł na pustynię i przez pewien czas ukrywał się. W maju 1919 wstąpił do Armii Czerwonej, pracował w wydziale politycznym na Froncie Zakaspijskim, w końcu 1919 został zdemobilizowany i wrócił do Tedżenu. Pracował w regionalnych oddziałach edukacji narodowej, organizował kursy likwidacji analfabetyzmu i wykładał na nich, był przewodniczącym gminnego komitetu wykonawczego w Tedżenie, później pracował w gazecie „Sowet Türkmenistany”. Od 1924 mieszkał w Aszchabadzie, kierował działem gazety „Türkmenistan”, współpracował z redakcją satyrycznego pisma „Tokmak”, publikował w gazetach „Türkmen medeniýeti”, „Ýaş kommunist” i innych. Od 1923 był literatem, 1927–1928 studiował na Wydziale Turkologii Instytutu Wschodniego w Leningradzie, jednak przerwał studia z powodu stanu zdrowia, 1934–1936 kierował Zarządem Nauki przy Ludowym Komisariacie Oświaty Turkmeńskiej SRR. Był dwukrotnie aresztowany i więziony (1932–1933 i 1937–1938). Pisał utwory o tematyce historycznej i współczesnej, poematy, sztuki teatralne, powieści, opowiadania (m.in. Ajstołtan z krainy białego złota 1949, wyd. pol. 1952) i dramaty wierszem. Poza tym tłumaczył dzieła rosyjskiej literatury (m.in. wiersze Puszkina, powieści Tołstoja, Gorkiego i Szołochowa) na turkmeński. Dwukrotnie (1960–1962 i 1966–1971) był przewodniczącym Zarządu Związku Pisarzy Turkmenii. Od 1948 należał do WKP(b), w 1951 został akademikiem Akademii Nauk Turkmeńskiej SRR.

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I inne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]