Biała (obwód miński)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Biała
Белыя
Белые
Państwo

 Białoruś

Obwód

 miński

Rejon

mołodecki

Sielsowiet

Horodziłowo

Populacja (2009)
• liczba ludności


91[1]

Kod pocztowy

222313

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Biała”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Biała”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Biała”
Ziemia54°13′32″N 26°35′18″E/54,225556 26,588333

Biała (biał. Белыя, ros. Белые) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie mołodeckim, w sielsowiecie Horodziłowo.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów w gminie Połoczany, w powiecie oszmiańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[2].

W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie wołożyńskim, a od 1927 w powiecie mołodeckim, w gminie Połoczany[3].

W 1931 w 58 domach zamieszkiwało 310 osób[4].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Horodziłowie i prawosławnej w Hrozdowie. Podlegała pod Sąd Grodzki w Mołodecznie i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Połoczanach[5].

Przynależność państwowa i administracyjna[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).
  2. de facto do 1939

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. wieś Biała na mapie (rejon mołodecki, obwód miński) [online], www.radzima.net [dostęp 2024-02-10].
  3. Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472.
  4. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 29.
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 86.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]