Bitwa pod Tarczkiem
| I najazd mongolski na Polskę | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce |
pod Tarczkiem | ||
| Przyczyna |
szybki pochód wojsk mongolskich | ||
| Wynik |
przegrana wojsk polskich | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |||
Położenie na mapie Polski  | |||
| 50°56′35,1600″N 21°00′11,8800″E/50,943100 21,003300 | |||
Bitwa pod Tarczkiem – stoczona pomiędzy siłami polskimi a wojskami mongolskimi podczas I najazdu mongolskiego na Polskę w XIII wieku.
W marcu 1241, po styczniowej eskapadzie oraz po lutowych działaniach zaczepnych zakończonych zdobyciem przez Mongołów Sandomierza i zwycięskim starciem pod Turskiem Wielkim, ruszyły na Polskę główne siły armii mongolskiej. Pod Sandomierzem siły tatarskie rozdzieliły się na dwie grupy. Jedna, dowodzona przez Bajdara i Ordu, licząca około 15 tys. ludzi, podążyła na zachód gdzie zwyciężyła siły polskie pod Chmielnikiem. Druga, w sile około 10 tys. dowodzona, jak podaje Jan Długosz przez naczelnika Kajdana skierowała się na północ, w kierunku ziemi łęczyckiej i Kujaw. 19 marca oddział ten starł się z rycerstwem polskim na polach pod wsią Tarczek zadając Polakom kolejną klęskę.
Istnieją sprzeczne poglądy co do przyczyny pojawienia się sił polskich w rejonie Bodzentyna i Tarczka. Według jednych opinii oddziały polskie były północną grupą przygotowaną do uderzenia na zagony Kajdana. Druga opinia bardziej realna mówi o tym, że rycerstwo krakowskie uchodzące spod Chmielnika zostało jak gdyby wciągnięte przez wycofujące się oddziały mongolskie w rejon działania sił Kajdana i tu w krwawej walce ostatecznie rozbite.
Jak donoszą podania wieś została później doszczętnie spalona, a szlak przemarszu Mongołów znaczony był krwią i ogniem. Skierowany w stronę ziemi łęczyckiej i Kujaw oddział mongolski 1 kwietnia 1241 przybył do Krakowa i 8 kwietnia do Wrocławia i połączył się z siłami głównymi.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Piastowie. Leksykon biograficzny, Kraków 1999, s. 397.
- Wielka historia Polski, t. 1, do 1320, Kraków 1999, s. 187-188.
- Stefan Krakowski, Polska w walce z najazdami tatarskimi w XIII wieku, Warszawa 1956, s. 136-137.