Oblężenie Sandomierza
| II najazd mongolski na Polskę | |||
 Tatarska rzeż mnichów w kościele w Sandomierzu | |||
| Czas |
1259–1260 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Wynik |
zwycięstwo Tatarów | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Oblężenie Sandomierza – bitwa stoczona w czasie II najazdu mongolskiego na Polskę, zakończona poddaniem miasta.
Przebieg oblężenia[edytuj | edytuj kod]
Po dotarciu do Sandomierza pod koniec 1259 roku wojska tatarskie wspomagane przez Litwinów, Rusinów i Jaćwingów rozpoczęły jego oblężenie. Jednak Tatarzy, nienawykli do oblężeń, przekonali mieszkańców w zamian za obietnicę bezpieczeństwa do poddania miasta. Nie dotrzymali jednak danego słowa. Plądrowaniu Sandomierza towarzyszyło mordowanie lub topienie jego mieszkańców w Wiśle[1]. Dopuścili się także rzezi 49 mnichów z zakonu dominikanów. Zakonnicy wraz z przeorem Sadokiem z Bolonii zostali 2 lutego 1260 zabici w kościele w czasie śpiewania hymnu na chwałę Matki Boskiej.[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stopka 1993 ↓, s. 59-60.
- ↑ Jerzy Daniel, Kalendarz Świętokrzyski 2005. Wydawnictwo Jedność Kielce 2014, s.215.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Krzysztof Stopka. Męczennicy sandomierscy. Legenda i rzeczywistość. „Nasza Przeszłość”. 80, 1993. Ks. Jan Dukała CM. Kraków: Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy NASZA PRZESZŁOŚĆ. ISSN 0137-3218. [dostęp 2018-02-07]. (pol.).