Bolesław Matzner

Bolesław Matzner
	pułkownik audytor
Data i miejsce urodzenia	6 lutego 1889 ; Dębica
Data i miejsce śmierci	1940 ; Katyń
	Przebieg służby
Lata służby	do 1940
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Wojsko Polskie
Jednostki	Dep. Spr. MSWojsk.; Najwyższy Sąd Wojskowy
Stanowiska	szef wydziału; sędzia Najwyższego Sądu Wojskowego
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; II wojna światowa
	Odznaczenia

Bolesław Matzner (ur. 6 lutego 1889 w Dębicy, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – doktor praw, pułkownik audytor Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Bolesław Matzner urodził się 6 lutego 1889 w Dębicy, w rodzinie Klemensa i Emilii z Orłowskich. Miał brata Stanisława (1891–1940), księdza kapelana, zamordowanego w 1940 przez NKWD^[1]. W 1912 uzyskał dyplom doktora praw na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim. Uczestniczył w I wojnie światowej.

5 czerwca 1919 roku został przyjęty do Korpusu Sądowego Wojska Polskiego z byłej cesarskiej i królewskiej Armii, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia kapitana^[2]. W maju 1921 został szefem Sądu Wojskowego Okręgu Generalnego Białystok^[3]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 59. lokatą w korpusie oficerów sądowych^[4]. Pełnił służbę Wojskowym Sądzie Okręgowym Nr I w Warszawie na stanowisku „sędziego śledczego dla spraw szczególnej wagi”^[5]. W sierpniu 1924 roku został przydzielony z Departamentu IX MSWojsk. do WSO I na stanowisko sędziego śledczego^[6]^[7]. W 1928 ponownie w Departamencie Sprawiedliwości Ministerstwa Spraw Wojskowych na stanowisku referenta^[8] i szefa wydziału. 29 stycznia 1932 awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932 i 3. lokatą w korpusie oficerów sądowych^[9]. W 1938 został mianowany sędzią Najwyższego Sądu Wojskowego i awansowany na pułkownika ze starszeństwem z dniem 19 marca 1938 w korpusie oficerów audytorów. Był współautorem „Komentarza do kodeksu karnego wojskowego z dnia 22.III.1928 r.”, zaleconego do użytku służbowego 2 sierpnia 1928 przez ówczesnego Ministra Spraw Wojskowych, Józefa Piłsudskiego^[10] oraz członkiem Komitetu Redakcyjnego Wojskowego Przeglądu Prawniczego.

W czasie kampanii wrześniowej 1939 po agresji ZSRR na Polskę dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu i tam pogrzebany. Od 28 lipca 2000 spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1936)^[11]

Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)^[12]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Postanowieniem nr 112-48-07 Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 5 października 2007 został awansowany pośmiertnie do stopnia generała brygady^[13]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Osobny artykuł: Generałowie II Rzeczypospolitej Polskiej awansowani w 2007 r..

W ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia” został zasadzony dwukrotnie Dąb Pamięci honorujący Bolesława Matznera: przy Szkole Podstawowej Stowarzyszenie Przyjaciół Szkół Katolickich w Smolajnach oraz przy I Liceum Ogólnokształcącym im. Króla Władysława Jagiełły w rodzinnej Dębicy (17 września 2009)^[14].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Ł.Ł. Stefaniak Ł.Ł., Pośmiertne awanse dwóch kapelanów katyńskich ks. Stanisława Matznera i ks. Michała Tyszki [online], ordynariat.wp.mil.pl, 17 września 2022 [dostęp 2022-10-21] .
↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 70 z 26 czerwca 1919 roku, poz. 2244.
↑ Organa 1928 ↓, s. 59.
↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 303.
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1082, 1091.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 75 z 5 sierpnia 1924 roku, s. 429.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 977, 986.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 693.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 308, 448.
↑ Dziennik Rozkazów M.S.Wojsk. Nr 21 z 2 sierpnia 1924 r., poz. 242.
↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 468 „za zasługi w służbie wojskowej”.
↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
↑ M.P. z 2007 r. nr 85, poz. 885
↑ Kolejne Dęby Pamięci posadzono w Dębicy. saperzy-debica.pl, 9 kwietnia 2010. [dostęp 2015-01-14].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Organa wymiaru sprawiedliwości w W. P.. „Wojskowy Przegląd Prawniczy”. Nr 8-10, 1928.
Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2003. s. 388. [dostęp 2015-01-11].
Bolesław Matzner (I). katyn-pamietam.pl. [dostęp 2015-01-11].
Bolesław Matzner (II). katyn-pamietam.pl. [dostęp 2015-01-11].

[1] Ł.Ł. Stefaniak Ł.Ł., Pośmiertne awanse dwóch kapelanów katyńskich ks. Stanisława Matznera i ks. Michała Tyszki [online], ordynariat.wp.mil.pl, 17 września 2022 [dostęp 2022-10-21] .

[2] Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 70 z 26 czerwca 1919 roku, poz. 2244.

[CITEREFOrgana192859-3] Organa 1928 ↓, s. 59.

[CITEREFLista_starszeństwa1922303-4] Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 303.

[CITEREFRocznik_Oficerski19231082,_1091-5] Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1082, 1091.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_75_z_5_sierpnia_1924_roku,_s._429-6] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 75 z 5 sierpnia 1924 roku, s. 429.

[CITEREFRocznik_Oficerski1924977,_986-7] Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 977, 986.

[CITEREFRocznik_Oficerski1928693-8] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 693.

[CITEREFRocznik_Oficerski1932308,_448-9] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 308, 448.

[10] Dziennik Rozkazów M.S.Wojsk. Nr 21 z 2 sierpnia 1924 r., poz. 242.

[11] M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 468 „za zasługi w służbie wojskowej”.

[12] M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.

[13] M.P. z 2007 r. nr 85, poz. 885

[14] Kolejne Dęby Pamięci posadzono w Dębicy. saperzy-debica.pl, 9 kwietnia 2010. [dostęp 2015-01-14].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]