Bronisław Karwowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bronisław Karwowski
Grom
major major
Data i miejsce urodzenia

10 marca 1924
Klimaszewnica

Data śmierci

1 września 2018

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
AK Armia Krajowa
Narodowe Zjednoczenie Wojskowe

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
działania zbrojne podziemia antykomunistycznego w Polsce

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Narodowego Czynu Zbrojnego (nadany po 1992) Krzyż Partyzancki Krzyż Armii Krajowej Medal Wojska Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”

Bronisław Karwowski ps. Grom (ur. 10 marca 1924 w Klimaszewnicy[1][2], zm. 1 września 2018[3]) – polski żołnierz podziemia niepodległościowego w czasie II wojny światowej oraz powojennego podziemia antykomunistycznego, major WP w stanie spoczynku, działacz kombatancki, wieloletni członek Rady Naczelnej Związku Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych[4].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 10 marca 1924 w Klimaszewnicy jako syn Aleksandra i Jadwigi[1]. Przed wojną mieszkał przy ul. Spokojnej w Łomży i był uczniem gimnazjum przy ul. Bernatowicza. Należał także do chóru katedralnego prowadzonego przez ks. Mariana Jasionowskiego[3]. W czasie wojny pozostał wraz z rodzicami w Łomży. Od 1942 związany był z podziemiem AK-owskim (należał do podległej AK organizacji „Polska Niepodległa”) odpowiadając między innymi za kolportowanie prasy podziemnej, gromadzenie broni oraz wywiad[2].

W maju 1944 został aresztowany jednak zdołał zbiec z transportu do Łomży i od tej pory działał w oddziale leśnym operującym okolicach wsi Mikuty biorąc udział w akcjach zbrojnych przeciwko oddziałom niemieckim[5]. Po zakończeniu okupacji niemieckiej działał natomiast w konspiracji antykomunistycznej w ramach Narodowego Zjednoczenia Wojskowego. Od listopada 1945 służył w oddziale Henryka Jastrzębskiego ps. „Zbych”. Był żołnierzem Pogotowia Akcji Specjalnej[5]. W 1946 piastował funkcję zastępcy szefa pionu gospodarczego w okręgu „Bałtyk” Olsztyńskiej NZW, zaś w marcu 1947 został awansowany do stopnia podporucznika[3].

W kwietniu 1947 dokonał ujawnienia na mocy amnestii w PUBP w Ostrołęce i wyjechał do Szczecina, jednak już w 1948 został aresztowany i w maju 1949 – wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego skazany na karę 10 lat więzienia, utratę praw publicznych, obywatelskich i honorowych na 3 lata oraz przepadek mienia na rzecz Skarbu Państwa. Ostatecznie Najwyższy Sąd Wojskowy w Warszawie złagodził wyrok do 4 lat, które spędził do 1952 w więzieniu we Wronkach[2]. By nie oszaleć, na drzwiach celi rozwiązywał zadania matematyczne[6].

Po opuszczeniu więzienia przez cały okres PRL był nadal kontrolowany przez Służbę Bezpieczeństwa. W latach 1956-1959 był rozpracowywany przez Powiatową Delegaturę ds. Bezpieczeństwa Publicznego w Dąbrowie Białostockiej[5].

Sąd Wojewódzki w Białymstoku postanowieniem z dnia 19 lipca 1991 unieważnił wyroki Wojskowego Sądu Rejonowego oraz Najwyższego Sądu Wojskowego i uznał, że działania Bronisława Karwowskiego, były działaniami na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego[5].

Po transformacji systemowej piastował funkcję przewodniczącego Obwodu Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Dąbrowie Białostockiej[2], a także był wieloletnim członkiem Rady Naczelnej Związku Żołnierzy NSZ, pozostając w stopniu kapitana, a później majora[7][8][4].

W sierpniu 2018, w wieku 94 lat, mimo ciężkiej choroby[9] poprowadził do ołtarza w trakcie ceremonii ślubnej swoją wnuczkę Joannę[10]. Chwilę przed wprowadzeniem jej do kościoła oznajmił[11][12]:

Czekałem na ten moment, cieszę się, że dożyłem chwili, by go zobaczyć.

Zmarł 1 września 2018[13]. Został pochowany 3 września o godz. 14:00 na cmentarzu parafialnym w Dąbrowie Białostockiej z asystą wojskową i salwą honorową[9][14][15].

Wybrane odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Biuletyn Informacji Publicznej. [dostęp 2020-08-08].
  2. a b c d W podziękowaniu za walkę o niepodległą Polskę. lomza.pl. [dostęp 2018-09-04]. (pol.).
  3. a b c Zmarł Żołnierz Wyklęty, mjr Bronisław Karwowski pseudonim "Grom". Miał 94 lata. lomza.naszemiasto.pl. [dostęp 2018-09-04]. (pol.).
  4. a b Nie żyje mjr Bronisław Karwowski. Zdążył poprowadzić wnuczkę do ślubu. wp.pl. [dostęp 2018-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-03)]. (pol.).
  5. a b c d e f g h i j k l Pogrzeb śp. mjr rez. Bronisława KARWOWSKIEGO. wszwbialystok.wp.mil.pl. [dostęp 2018-09-08]. (pol.).
  6. Nie żyje mjr Bronisław Karwowski. [dostęp 2020-08-08].
  7. Odbyło się Walne Zebranie Delegatów Związku Żołnierzy NSZ. nsz.com.pl. [dostęp 2018-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-08)].
  8. Władze Związku Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych. nsz.com.pl. [dostęp 2018-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-07)]. (pol.).
  9. a b Z asystą wojskową i salwą honorową. Tak w Dąbrowie pożegnano mjr Bronisława Karwowskiego ps. "Grom" (zdjęcia). [dostęp 2020-08-08].
  10. DEON.pl, Ta wzruszająca fotografia powstańca warszawskiego przejdzie do historii. Zachwyciła nie tylko Polaków [online], DEON.pl, 5 września 2018 [dostęp 2019-04-26] (pol.).
  11. Pod koniec sierpnia Internet podbiła wzruszająca scena – 94-letni major Bronisław Karwowski ps. Grom, żołnierz NSZ, działacz antykomunistycznego podziemia niepodległościowego, prowadzi swoją wnuczkę do ołtarza. Major zmarł 1 września.. 2018-09-11. [dostęp 2020-08-08].
  12. Wnuczka Bronisława Karwowskiego zdradziła, co dziadek wyszeptał jej do ucha podczas ślubu. 2018-09-11. [dostęp 2020-08-08].
  13. W wieku 94 lat zmarł kolejny z powstańców warszawskich, mjr Bronisław Karwowski. deon.pl. [dostęp 2018-09-04]. (pol.).
  14. Zmarł mjr Bronisław Karwowski pseudonim "Grom". [dostęp 2020-08-08].
  15. Pochowano majora Bronisława Karwowskiego ps. ,,Grom” - Dąbrowa Białostocka, 3 września 2018. bialystok.ipn.gov.pl. [dostęp 2018-09-08]. (pol.).
  16. a b c d e f Pogrzeb śp. mjr. Bronisława Karwowskiego. [dostęp 2020-08-08].
  17. 1 marca 2018r. w Narodowym Dniu Pamięci Żołnierzy Wyklętych, Członek naszego Okręgu i Członek Rady Naczelnej ZŻ NSZ kpt. Bronisław Karwowski otrzymał awans do stopnia majora podczas uroczystości w białostockim WKU. Jednocześnie został odznaczony Złotym Medalem Za Zasługi Dla Obronności Kraju.. Facebook, 2018-03-03. [dostęp 2020-08-08].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]