Carinodulina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Carinodulina
Ślipiński et Jadwiszczak, 1995
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

Cucujiformia

Nadrodzina

biedronki

Rodzina

biedronkowate

Podrodzina

Microweiseinae

Plemię

Carinodulini

Rodzaj

Carinodulina

Typ nomenklatoryczny

Carinodulina burakowskii Ślipiński et Jadwiszczak, 1995

Carinodulinarodzaj chrząszczy z rodziny biedronkowatych i podrodziny Microweiseinae. Obejmuje dwa opisane gatunki.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Kladogram Microweiseinae wg Szawaryna i innych, 2020 (uproszczono)[1]

Microweiseinae


Madeirodulini


Carinodulini

Carinodula




Carinodulina




Carinodulinka



Ruthmuelleria








Serangiini



Microweiseini




Rodzaj i gatunek typowy opisane zostały po raz pierwszy w 1995 roku przez Adama Ślipińskiego i Andrzeja Jadwiszczaka[2]. Kolejny gatunek opisany został przy okazji rewizji podrodziny w 2012 roku przez Hermesa Escalonę i Ślipińskiego. Do rodzaju zalicza się więc dwa opisane gatunki[3]:

Znany jest ponadto trzeci gatunek, oczekujący na formalny opis[3].

Z analizy filogenetycznej przeprowadzonej w 2020 roku przez Karola Szawaryna, Jaroslava Větrovca i Wiolettę Tomaszewską wynika zajmowanie przez Carinodulina pozycji siostrzanej względem kladu obejmującego rodzaje Ruthmuelleria i Carinodulinka[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcze o podługowato-owalnym ciele długości około 1,4 mm, ubarwionym jasnobrązowo, z wierzchu porośniętym jednorodnymi, długimi szczecinkami[3].

Dłuższa niż szeroka głowa ma czułki umieszczone przed oczami, zbudowane z jedenastu członów, z których te od siódmego do dziewiątego są poprzeczne, a dwa ostatnie formują buławkę. Frontoklipeus jest wokół panewek czułkowych płytko wykrojony, po bokach obrzeżony. Bruzdy podczułkowe są krótkie. Oczy zbudowane są z od 14 do 22 dużych omatidiów i zaopatrzone w nieliczne, delikatne szczecinki. Żuwaczki mają dwuzębne wierzchołki, gładkie części molarne i dobrze wykształcone prosteki. Głaszczki szczękowe mają dołki na dźwigaczach (palpiferach) oraz wydłużone, nożowate człony wierzchołkowe. Warga dolna ma prostokątną i tak szeroką jak podbródek bródkę oraz krótszy od głaszczków wargowych języczek. Podpoliczki mają ujścia gruczołów. Poprzeczna gula wydzielona jest wyraźnym, równoległymi szwami gularnymi[3].

Poprzeczne przedplecze ma dwie pary głębokich dołków, ciągnące się od przednich dołków do tylnej krawędzi pełne żeberka sublateralne oraz tępo ząbkowane krawędzie boczne. Poprzeczna tarczka ma lekko przewężoną podstawę i szeroko zaokrąglony wierzchołek. Pokrywy mają bezładne punktowanie i niepełne, oszczecinione epipleury. Skrzydła tylnej pary są całkowicie zanikłe. Płaskie przedpiersie ma jedną parę dołków przed biodrami oraz nieprzekraczający połowy szerokości bioder, niemal równoległoboczny wyrostek międzybiodrowy. Śródpiersie jest płaskie i długie, pozbawione dołków. Na poprzecznym zapiersiu występują pełne lub zredukowane linie udowe. Odnóża mają smukłe uda i golenie oraz trójczłonowe stopy[3].

Odwłok ma sześć widocznych na spodzie sternitów (wentrytów), z których pierwszy jest długości podobnej do zapiersia i większej niż dwóch następnych wentrytów razem wziętych, zaopatrzony w układające się w literę „V” linie udowe. Samiec ma edeagus o niesymetrycznym tegmenie, tak długich jak on i lekko niesymetrycznych paramerach, bardzo krótkim płacie środkowym fallobazy oraz zakrzywionym, pozbawionym kapsuły nasadowej prąciu. Samica ma wydłużoną, kulistawą z przewężeniem pośrodku spermatekę oraz wydłużone pokładełko z umieszczonymi końcowo walcowatymi gonostylikami[3].

Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]

Przedstawiciele rodzaju znani są z gór Tajlandii i południowych Indii w krainie orientalnej oraz z Demokratycznej Republiki Konga w krainie etiopskiej[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b K. Szawaryn, J. Větrovec, W. Tomaszewska. A new tribe of the ladybird beetle subfamily Microweiseinae (Coleoptera: Coccinellidae) discovered on an island in the North Atlantic Ocean. „Insects”. 11 (367), s. 1-14, 2020. DOI: 10.3390/insects11060367. 
  2. S.A. Ślipiński, A. Jadwiszczak. Notes on the Carinodulini (Coleoptera, Coccinellidae, Sticholotidinae), with description of a new Oriental genus and species. „Genus”. 6, s. 341–346, 1995. 
  3. a b c d e f g H.E. Escalona, A. Ślipiński. Generic revision and phylogeny of Microweiseinae (Coleoptera: Coccinellidae). „Systematic entomology”. 37 (1), s. 125–171, 2012. DOI: 10.1111/j.1365-3113.2011.00601.x.