Cerkiew Opieki Matki Bożej i św. Aleksandra Newskiego w Biarritz
43°29′10,2″N 1°33′17,9″W/43,486167 -1,554972 PA64000105
| |||||||||||||
| cerkiew parafialna | |||||||||||||
 Widok ogólny | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Region | |||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
1/14 października; | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Biarritz  | |||||||||||||
Położenie na mapie Francji  | |||||||||||||
Położenie na mapie Nowej Akwitanii  | |||||||||||||
Położenie na mapie Pirenejów Atlantyckich  | |||||||||||||
| 43°29′10,2″N 1°33′17,9″W/43,486167 -1,554972
| |||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||
Cerkiew Opieki Matki Bożej i św. Aleksandra Newskiego – prawosławna cerkiew parafialna znajdująca się w Biarritz, wzniesiona w 1892. Podlega Arcybiskupstwu Zachodnioeuropejskich Parafii Tradycji Rosyjskiej Patriarchatu Moskiewskiego[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Koncepcja budowy cerkwi w Biarritz pochodzi z 1879 i była związana ze wzrostem liczebnym rosyjskiej społeczności w mieście, które stało się popularnym celem stałych lub czasowych wyjazdów rosyjskiej arystokracji. Brak pieniędzy sprawił jednak, że w 1887 rosyjscy mieszkańcy miasta byli zmuszeni poprzestać na organizacji tymczasowej kaplicy w dawnym letnim pałacu byłej cesarzowej Francji Eugenii. Komitet budowy wolnostojącej cerkwi zawiązał się w 1889, środki pieniężne na jej budowę pochodziły głównie z dobrowolnych ofiar wiernych.
Projekt cerkwi wykonał Nikołaj Nikonow, gotowy budynek został uroczyście poświęcony w październiku 1892 w obecności rosyjskiego ambasadora we Francji. Nabożeństwa w cerkwi odbywały się jedynie między lipcem a listopadem, kiedy w mieście przebywało najwięcej kuracjuszy rosyjskich.
W 1931 cerkiew, znajdująca się do tej pory w jurysdykcji Zachodnioeuropejskiego Egzarchatu Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, przeszła razem ze zwierzchnikiem egzarchatu Eulogiuszem (Gieorgijewskim) do Patriarchatu Konstantynopola, wchodząc w skład Zachodnioeuropejskiego Egzarchatu Parafii Rosyjskich.
W 2004 rada parafialna ogłosiła chęć powrotu pod jurysdykcję patriarchy Moskwy i cerkiew została przyjęta przez Rosyjski Kościół Prawosławny[2]. Po zmianie proboszcza nowy opiekun parafii był jednak przeciwnikiem kanonicznej przynależności do tego Kościoła i wystąpił do sądu o podział parafii i oddanie budynku cerkwi tej jej części, która opowie się za zachowaniem kilkudziesięcioletniego związku z Konstantynopolem. Sąd w Bajonnie przychylił się do prośby kapłana w postanowieniu z grudnia 2005[3]. Od tej pory do czasu likwidacji Zachodnioeuropejskiego Egzarchatu Parafii Rosyjskich (2018)[4] cerkiew pozostawała w rękach zwolenników kanonicznej łączności z Konstantynopolem; pozostali wierni, tworzący parafię w jurysdykcji patriarchy Moskwy, modlą się w oddzielnych pomieszczeniach[5].
W 2019 r. parafia dysponująca cerkwią przyjęła jurysdykcję Arcybiskupstwa Zachodnioeuropejskich Parafii Tradycji Rosyjskiej, będącego częścią Patriarchatu Moskiewskiego[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Église Saint-Alexandre-Nevsky et de la Protection-de-la-Mère de Dieu. [dostęp 2020-04-29]. (fr.).
- ↑ Православный храм в Биаррице вернулся в лоно Русской Православной Церкви
- ↑ https://web.archive.org/web/20131103160504/http://la-france-orthodoxe.net/ru/palom/?id=150&r=63 Paroisse de la Protection et de Saint Alexandre de la Néva
- ↑ a b Опубликована официальная статистика Западноевропейской архиепископии. blagovest-info.ru, 20 stycznia 2020. [dostęp 2020-04-29]. (ros.).
- ↑ Русская Православная община в Биаррице провела Рождественское богослужение в гостинице
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- C. Забелин, Как драгоценные шкатулки. Русские Церкви в Европе, Грани, 2002