Cerkiew Zwiastowania w Petersburgu (prospekt Primorski)
 7810434000[1]
| |||||||||||||||||||||
| cerkiew parafialna | |||||||||||||||||||||
.jpg) Widok ogólny | |||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miasto wydzielone | |||||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||||
| Eparchia | |||||||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
25 marca/7 kwietnia | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Petersburga  | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Rosji  | |||||||||||||||||||||
 59°58′59,6″N 30°15′45,0″E/59,983222 30,262500
| |||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||||
Cerkiew Zwiastowania – prawosławna cerkiew w Petersburgu.
Fundatorem cerkwi był hrabia Aleksiej Biestużew-Riumin, który wzniósł ją na potrzeby należących do niego chłopów. Autor projektu budynku jest nieznany. Obiekt był budowany w latach 1764–1765, zaś w 1770 został powiększono o ołtarz św. Aleksandra Newskiego. W tej części świątyni znalazł się ikonostas przekazany przez hrabiego Biestużewa-Riumina, dotąd znajdujący się w jego prywatnej cerkwi domowej.
W 1803 cerkiew spłonęła po uderzeniu pioruna, uratowano jedynie ikonostas. Budynek odbudowano w latach 1805–1809 w stylu empire. Nowo powstała świątynia miała trzy ołtarze i była zwieńczona niewielką kopułką na obszernym bębnie zdobiony kolumnadą w stylu toskańskim. Część ołtarzowa świątyni znalazła się nie po tradycyjnej stronie wschodniej, lecz od północnego zachodu. W latach 1851–1852 budynek był remontowany, zaś między rokiem 1900 a 1901 zmieniono strukturę jej głównej kopuły, dostawiono zakrystię i dzwonnicę. Tak przekształcony budynek został ponownie poświęcony 25 listopada 1901.
W świątyni przechowywany był złocony krzyż ołtarzowy z relikwiami kilku świętych i cząsteczką Krzyża Pańskiego.
Cerkiew została zlikwidowana w 1937; już wcześniej protoprezbiter Jakow Żurawski, proboszcz parafii, do której należała, przystąpił do ruchu Żywej Cerkwi. Wyposażenie zamkniętej świątyni przejęło państwo. W 1947 dzwonnica świątyni została rozebrana w związku z poszerzaniem sąsiadującej ulicy.
Pierwsze nabożeństwo po latach zamknięcia odbyło się w cerkwi w grudniu 1991, zaś w roku następnym Rosyjski Kościół Prawosławny na stałe odzyskał budynek. Do prac restauracyjnych przystąpiono w nim jednak dopiero w 1998. 5 kwietnia 2003 metropolita petersburski i ładoski Włodzimierz dokonał ponownego poświęcenia obiektu.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Церковь БЛАГОВЕЩЕНИЯ ПРЕСВЯТОЙ БОГОРОДИЦЫ. encspb.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-05-26)].