Chorągiew tatarska Czymbaja Ułana

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Po śmierci Jaremy Wiśniowieckiego to Jan II Kazimierz prowadził armię koronną przeciwko powstańcom kozackim.

Chorągiew tatarska Czymbaja Ułana - chorągiew tatarska jazdy koronnej połowy XVII wieku[1].

Rotmistrzem chorągwi był Czymbaj Ułan. Jej żołnierze brali udział w działaniach zbrojnych powstania Chmielnickiego 1648-1655.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pod koniec 1652 w skład armii koronnej, na której spoczywał ciężar wojny, wchodziło 8 chorągwi jazdy tatarskiej: Mustafy Sudycza, Adama Taraszewskiego, Chalembeka Murawskiego, Czymbaja Ułana, Mehmeta Czelebiego, Murzy Bohdanowicza, Michała Bydłowskiego i Mikołaja Pochojskiego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]