Chotylub

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chotylub
wieś
Ilustracja
Kościół filialny św. Jadwigi Królowej
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

lubaczowski

Gmina

Cieszanów

Liczba ludności (2021)

345[2]

Strefa numeracyjna

16

Kod pocztowy

37-611[3]

Tablice rejestracyjne

RLU

SIMC

0600042[4]

Położenie na mapie gminy Cieszanów
Mapa konturowa gminy Cieszanów, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Chotylub”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Chotylub”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Chotylub”
Położenie na mapie powiatu lubaczowskiego
Mapa konturowa powiatu lubaczowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Chotylub”
Ziemia50°14′26″N 23°14′02″E/50,240556 23,233889[1]

Chotylub (w latach 1977–1981 Lubice) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, w gminie Cieszanów[4][5]. Leży w dolinie Brusienki na Płaskowyżu Tarnogrodzkim.

W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie lubaczowskim województwa lwowskiego.

W latach 1954-1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Chotylub, po jej zniesieniu w gromadzie Dachnów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego. W latach 1977–1981 nosiła czasowo nazwę Lubice.

Wieś powstała w roku 1565 i do II wojny światowej zamieszkana była w połowie przez ludność narodowości ukraińskiej. Pierwszą cerkiew zbudowano w II poł. XVII w., następną w 1693 r. a obecna powstała na tym samym miejscu w 1888 r., być może z zachowaniem elementów starszej budowli. Chotylub doznał wielu zniszczeń wskutek walk z UPA. W latach 1943–1946 nacjonaliści ukraińscy z działającego na tym terenie kurenia Iwana Szpontaka „Zalizniaka”, zamordowali tutaj 24 Polaków[6].

Religia[edytuj | edytuj kod]

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Parafia św. Wojciecha w Cieszanowie[7].

We wsi znajduje się zabytkowa, drewniana greckokatolicka cerkiew pw. Najświętszej Marii Panny. Położona jest na nieznacznym wzniesieniu pośrodku wsi przy drodze z Cieszanowa do Brusna.

Po wysiedleniu ludności ukraińskiej cerkiew wykorzystywana była od 1947 r. jako kościół filialny parafii w Cieszanowie pw. Opieki NMP. Była remontowana na przełomie lat 60. i 70. XX w., a w roku 1986 dobudowano do babińca nieproporcjonalnie duży przedsionek. Po zbudowaniu nowego, murowanego kościoła w roku 2001 stoi zamknięta.

Na wschodnim krańcu wsi znajduje się nieczynny cmentarz greckokatolicki, ogrodzony drutem kolczastym na kamiennych słupkach, zarastający lasem. Jest tu wiele starych nagrobków bruśnieńskich oraz odnowione i ogrodzone drewnianym płotkiem okazałe nagrobki właścicieli Chotylubia – Zarzyckich.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Paweł Wład, Marek Wiśniewski, Roztocze Wschodnie, Wyd. Nauk. Turyst. i Eduk., Mielec 2004

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 16407
  2. Wieś Chotylub w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-28], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 158 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 474-475, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
  7. Opis parafii na stronie diecezji

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]