Chryzokola

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chryzokola
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

uwodniony krzemian miedzi
(Cu,Al)
2
H
2
Si
2
O
5
(OH)
4
·n(H
2
O)
[1]
Cu
2−x
Al
x
(H
2−x
Si
2
O
5
)(OH)
4
·nH
2
O
, x < 1[2]

Twardość w skali Mohsa

2,5–3,5[1][2]

Przełam

muszlowy, bardzo kruchy

Łupliwość

brak

Układ krystalograficzny

ortorombowy[1][2]

Gęstość minerału

1,9–2,4 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

zielona, niebieskawozielona, niebieska, czarnoniebieska do czarnej lub brązowej, rzadko żółta

Rysa

biała do jasnozielonej

Połysk

szklisty, woskowy, matowy[1][2]

Chryzokola – pospolity i szeroko rozpowszechniony minerał miedzi z gromady krzemianów. Nazwa pochodzi od greckich słów chryzos i kolla oznaczających złoto oraz klej. W starożytności był używany jako spoiwo przy łączeniu złota[1].

Właściwości[edytuj | edytuj kod]

Tworzy wyłącznie skupienia skrytokrystaliczne: nerkowe, groniaste, kuliste, także naskorupienia. Jest minerałem kruchym, półprzeświecającym. Często zawiera domieszki żelaza i manganu. Często tworzy mieszaniny z turkusem i malachitem. Barwi płomień na zielono, rozkłada się w kwasach[potrzebny przypis].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Minerał strefy utleniania złóż rud miedzi[2].

Miejsca występowania: spotykana powszechnie na całym świecie[2], przykładowe lokalizacje: Anglia, Chile, Kongo, Meksyk, Rosja (Koływań, Karpińsk), Stany Zjednoczone (Kalifornia), Zambia[3].

W Polsce: Kletno, Chęciny, Miedzianka[3].

Zastosowania[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Chrysocolla, [w:] WebMineral.com [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  2. a b c d e f g h Chrysocolla, [w:] Mindat.org, Hudson Institute of Mineralogy [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  3. a b c Olaf Medenbach, Cornelia Sussieck-Fornefeld, Leksykon przyrodniczy. Minerały, Warszawa: Świat Książki, 1995, s. 216, ISBN 83-7129-194-9.