Korys doncela

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Coris julis)
Korys doncela
Coris julis[1]
(Linneusz, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

okoniokształtne

Podrząd

wargaczowce

Rodzina

wargaczowate

Rodzaj

Coris

Gatunek

korys doncela

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Korys doncela[3], korys[4], koris doncela[5] (Coris julis) — gatunek morskiej ryby okoniokształtnej z rodziny wargaczowatych (Labridae). W literaturze polskiej określany bywał nazwą tęczak[6][7], ale pod taką samą nazwą opisywano również inne gatunki zwierząt.

 Zobacz też: tęczak.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Występuje w północnym Atlantyku od Zat. Biskajskiej do wybrzeży zachodniej Afryki, wokół Madery, Azorów i Wysp Kanaryjskich, także Morze Śródziemne oraz południowa część Morza Czarnego.

Ryba żyjąca w strefie wzrostu glonorostów i łąkach trawy morskiej na głębokości do 120 m. Żeruje w niewielkich stadach, w nocy zagrzebuje się w piaszczystym dnie i tak zagrzebany spędza noc.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Samce dorastają maksymalnie do 25 cm, a samice do 18 cm. Ciało wydłużone, stosunkowo niskie. Otwór gębowy mały z szerokimi mięsistymi wargami. Szczęki wysuwalne. Uzębienie w postaci 1–2 pasm drobnych, spiczastych. Dolne kości gardłowe zrośnięte w silne płytki żujące. Łuski bardzo małe, koliste, wzdłuż linii bocznej od 73 do 80. Płetwa grzbietowe długa, niepodzielona podparta 9 twardymi i 12 miękkimi promieniami, u samic jednakowej wysokości a u samców trzy pierwsze promienie są wydłużone. Płetwa odbytowa podparta 3 twardymi i 11–12 miękkimi promieniami.

Ubarwienie: Samce z czarną i pomarańczową plamą na początku płetwy grzbietowej, pomarańczowa zygzakowata wstęga wzdłuż boków i czarna klinowata plama za płetwą piersiową. Samice z niebieską plamą na brzegu pokrywy skrzelowej i jasną podłużną wstęgą od końca pysku do płetwy ogonowej.

Odżywianie[edytuj | edytuj kod]

Odżywia się małymi skorupiakami i mięczakami.

Rozród[edytuj | edytuj kod]

Tarło odbywa się na początku lata. Ikra, dzięki kropelce tłuszczu swobodnie unosi się w toni wodnej, rozwój zarodka trwa tylko 2 dni.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Coris julis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Coris julis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Eugeniusz Grabda, Tomasz Heese: Polskie nazewnictwo popularne krągłouste i ryby – Cyclostomata et Pisces. Koszalin: Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie, 1991.
  4. Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982, s. 448. ISBN 83-215-2103-7.
  5. Josef Reichholf, Gunter Steinbach, Claus Militz: Wielka encyklopedia ryb: słodkowodne i morskie ryby Europy. Wiśniewolski Wiesław (tłum.). Warszawa: Muza, 1994. ISBN 83-7079-317-7.
  6. N. A. Kumelski, S. B. Górski: Zoologia albo historia naturalna zwierząt [...]. T. 2. Wilno: Nakł. T. Glücksberga, 1837, s. 757.
  7. Fritz Terofal, Claus Militz, Ryby morskie, Henryk Garbarczyk (tłum.), Eligiusz Nowakowski (tłum.), Warszawa: Świat Książki, 1996, ISBN 83-7129-306-2, OCLC 830127003.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby morskie. Warszawa: Świat Książki, 1996. ISBN 83-7129-306-2.
  • Coris julis. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 2010-10-14]
  • Coris julis. WoRMS World Register of Marine Species. [dostęp 2010-10-14]. (ang.).