Dom Kupiecki w Poznaniu

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dom Kupiecki w Poznaniu
Ilustracja
Dom Kupiecki (drugi od lewej)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Adres

pl. Wolności 17

Architekt

Christian Schneider

Ukończenie budowy

1909

Ważniejsze przebudowy

1939–1944,
1946–1948

Zniszczono

1945

Odbudowano

1946

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dom Kupiecki w Poznaniu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Dom Kupiecki w Poznaniu”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Dom Kupiecki w Poznaniu”
Ziemia52°24′30,9″N 16°55′38,4″E/52,408583 16,927333

Dom Kupiecki w Poznaniu – nieistniejący w swej pierwotnej formie budynek, usytuowany przy północnej pierzei placu Wolności (niem. Wilhelmsplatz) w Poznaniu.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dom Kupiecki zaprojektował Christian Schneider, architekt pochodzący ze Stuttgartu. Został oddany do użytku w 1909. W budynku ulokowano siedziby różnych instytucji, lokale gastronomiczno-rozrywkowe, m.in. kawiarnie Cafe Manske i Wielkopolanka[1] oraz winiarnie Tabarin i Carlton. Część pomieszczeń przeznaczono na mieszkania[2].

Neobarokowa fasada zwieńczona została półkolistym frontonem. Całość dopełniał bogaty detal architektoniczny wraz z balkonami, loggiami i wykuszami. Po 1939 budynek został zmodernizowany przez okupantów niemieckich, którzy pozbawiając go dekoracji, upodobnili do gmachu Ostbanku stojącego w pobliżu. Dom Kupiecki został zniszczony w 1945, w wyniku działań wojennych[2].

Pod koniec 1946 podjęto prace remontowe polegające na zainstalowaniu na parterze dużych rozmiarów witryn i szerokich drzwi wejściowych. Wnętrze wyremontowano nadając mu okazały wystrój. Budynek przykryto prowizorycznym dachem. 2 czerwca 1947 w gmachu otwarto Powszechny Dom Towarowy. Początkowo uruchomiono tylko dział tekstylny, sukcesywnie otwierano kolejne działy. W marcu 1948 otwarto dodatkowo pomieszczenia handlowe na pierwszym piętrze. Mimo jednak funkcjonowania domu towarowego przez kolejne kilka lat nie podjęto wyremontowania wyższych kondygnacji budynku[2].

Współczesna fasada budynku wygląda inaczej niż pierwotnie i nie przypomina początkowego projektu. Obecnie w gmachu mieści się Wydział Spraw Cudzoziemców Wielkopolskiego Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu[3].

Zdarzenie w winiarni[edytuj | edytuj kod]

Winiarnia Carlton mieszcząca się w Domu Kupieckim była ulubioną winiarnią poznańskich ułanów. W styczniu 1923 doszło tam do morderstwa. Pomiędzy oficerami 15 Pułku Ułanów Poznańskich a porucznikiem Zdzisławem Bilażewskim (odznaczonym orderem Virtuti Militari) doszło do sporu, w wyniku którego Bilażewski został zastrzelony[4].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

  • Dom Kupiecki (drugi od lewej) ok. 1919
    Dom Kupiecki (drugi od lewej) ok. 1919
  • Dom Kupiecki (drugi od lewej) w 1932
    Dom Kupiecki (drugi od lewej) w 1932
  • Budynek współcześnie (pośrodku)
    Budynek współcześnie (pośrodku)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Janusz Marciszewski, Gdzie się podziały nasze kawiarnie [online], poznan.naszemiasto.pl, 9 sierpnia 2003 [dostęp 2019-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-21] (pol.).
  2. ↑ a b c Janisław Osiegłowski, Powszechny Dom Towarowy, „Kronika Miasta Poznania” (4/2014), Wydawnictwo Miejskie Posnania, s. 253–255, ISSN 0137-3552.
  3. ↑ Wydział Spraw Cudzoziemców Wielkopolski Urząd Wojewódzki w Poznaniu [online], www.poznan.uw.gov.pl [dostęp 2019-08-22].
  4. ↑ Krzysztof Smura, Morderstwo w Carltonie [online], poznan.naszemiasto.pl, 14 października 2002 [dostęp 2019-08-21] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-21] (pol.).
Zabudowa Placu Wolności w Poznaniu
Pierzeja zachodnia
Pierzeja północna (od zachodu)
Pierzeja wschodnia (od północy)
Pierzeja południowa (od zachodu)
Obiekty nieistniejące poza pierzejami
Przyległe ulice

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dom_Kupiecki_w_Poznaniu&oldid=65207039”