Dywizja Jana Henryka Dąbrowskiego (1813)

Dywizja Dąbrowskiego

Historia
Państwo	Księstwo Warszawskie
Sformowanie	1813
Dowódcy
Pierwszy	Jan Henryk Dąbrowski
Działania zbrojne
Bitwa narodów
Organizacja
Podległość	VIII Korpus WA

Dywizja Jana Henryka Dąbrowskiego – polska formacja wojskowa okresu napoleońskiego.

Historia dywizji

Mimo totalnej klęski Napoleona w wyprawie moskiewskiej książę Józef Poniatowski przystąpił do odtwarzania armii. Stosując metody kościuszkowskie: intensywny pobór dymowy i wcielając bataliony gwardii narodowej do pułków liniowych uzyskał doskonałe efekty. Stary żołnierz tworzył doskonałe kadry, a rekrut prędko stawał się starym żołnierzem.

Dywizja Jana Henryka Dąbrowskiego tuż przed „bitwą narodów” weszła w skład VIII Korpusu Wielkiej Armii.

Skład dywizji

W skład dywizji dowodzonej przez Jana Henryka Dąbrowskiego weszły odtworzone pułki: 2 pułk piechoty pod komendą płk. Józefa Szymanowskiego i 14 pułk piechoty płk. Cypriana Zdzitowieckiego. Pułki liczyły po dwa bataliony każdy po 450 żołnierzy.

Już w Niemczech Napoleon nakazał utworzyć z resztek 4., 7. i 9 pp nowy 4 pułk piechoty pod dowództwem płk. Michała Cichockiego i z początkiem lipca 1813 roku przyłączył go do Dywizji Jana Henryka Dąbrowskiego.

Bibliografia

• Tadeusz Korzon, Bronisław Gembarzewski, Jadwiga Rogowa: Dzieje wojen i wojskowości w Polsce. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-52-1.
• Bronisław Gembarzewski, Szymon Askenazy: Wojsko Polskie: Księstwo Warszawskie 1807–1814. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-47-5.
• Marian Kukiel: Zarys historii wojskowości w Polsce. London: Puls, 1993. ISBN 0-907587-99-2.
• Jan Wimmer: Historia piechoty polskiej do roku 1864. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.