Dzikowo (powiat wałecki)

Dzikowo

wieś
Tablica pamiątkowa z okazji 700-lecia Dzikowa
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	wałecki
Gmina	Wałcz
Liczba ludności (2022)	370
Strefa numeracyjna	67
Kod pocztowy	78-600
Tablice rejestracyjne	ZWA
SIMC	0531097
Położenie na mapie gminy wiejskiej Wałcz Dzikowo
Położenie na mapie Polski Dzikowo
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Dzikowo
Położenie na mapie powiatu wałeckiego Dzikowo
53°11′15″N 16°22′57″E

Dzikowo (pol. hist. Dykowo) – wieś w Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie wałeckim, w gminie Wałcz.

Podział

Integralne części wsi Dzikowo

SIMC	Nazwa	Rodzaj
0988744	Smoląg	część wsi

Historia

Miejscowość pierwotnie związana była z Zachodnim Pomorzem oraz Wielkopolską. Ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od połowy XV wieku. Wymieniona pierwszy raz w dokumencie zapisanym po łacinie z 1448 pod nazwą Dykowo, 1532 Dykaw, 1560 Dikow, 1563 Dikowo, 1944 Dyck.

W 1448 leżała w starostwie wałeckim, a w 1563 powiecie wałeckim Korony Królestwa Polskiego. W 1628 leżała w parafii Nakielno.

Miejscowość była wsią szlachecką. Według nieznanych obecnie źródeł kościelnych zaczerpniętych przez F. Schultza w 1306 Hasso von Wedell z Tuczna ufundował lenno w Dzikowie przeznaczone dla wasali w podeszłym wieku. W 1448 miecznik poznański Jan Wedelski zapisał żonie Annie po 2500 grzywien posagu oraz wiana na części dóbr Tuczno, dóbr Frydland (obecnie Mirosławiec) oraz na wsiach w starostwie wałeckim, w tym m. in. na Dzikowie. W 1462 część wsi odziedziczyła żona Jana de Wedel Katarzyna, która zapisaną miała na nim oprawę wdowią. W 1471 Anna wdowa po mieczniku poznańskim Janie Wedelskim sprzedała Andrzejowi Szamotulskiemu swoją oprawę na dobrach Tuczno, Frydland oraz na wsiach starostwa wałeckiego w tym na wsi Dzikowo. W 1472 transakcję tą potwierdził król polski Kazimierz Jagiellończyk. W 1532 Maciej Tuczyński de Wedel oddał swoim synom Janowi, Krzysztofowi i Stanisławowi m. in. dobra Tuczno, a w nim m. in. Dzikowo. W 1560 Krzysztof Tuczyński zastawił szlachcicowi Szymonowi Heffth mieszczaninowi ze Stargardu za 2000 florenów pomorskich część Dzikowa wraz z jeziorami Nakło i Wronie.

Wieś odnotowały historyczne rejestry podatkowe. W 1563 pobór zapłacono z części Krzysztofa Bolta z 8,5 łana oraz z części Hipolita Hepth z 11 łanów. W 1577 podatki pobrano od Bohów z Dzikowa oraz retenta od 12 śladów. W 1579 pobór zapłacono z części Krzysztofa Bolta od 16 półanków lennych oraz od owczarza, a z części Walentego Bolta od 2 półśladów, 5 zagrodników oraz drugiego owczarza.

W wyniku rozbiorów Polski w 1772, miejscowość przeszła w posiadanie Prus i jak cała Wielkopolska znalazła się w zaborze pruskim.

W latach 1975–1998 wieś należała administracyjnie do województwa pilskiego.

Gmina Wałcz utworzyła sołectwo Dzikowo, które obejmuje Dzikowo, Smoląg, Rusinowo. Rada sołecka może się składać z 3–6 członków.

Zobacz też

• Dzików, Dzikowiec

Bibliografia

• Stefan Chmielewski: Słownik historyczno-geograficzny województwa poznańskiego w średniowieczu, t. 3, hasło „Dykowo”. Wrocław: Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1986, s. 431. ISBN 83-04-00938-2.

Linki zewnętrzne

• Dzikowo jako Dykowo w „Słowniku historyczno-geograficznym województwa poznańskiego w średniowieczu”