Edgaras Jankauskas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 16:46, 18 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
{{{imię i nazwisko}}}
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis grafiki}}}]]
{{{opis grafiki}}}
Pełne imię i nazwisko

{{{pełne imię i nazwisko}}}

Data i miejsce urodzenia

{{{data urodzenia}}}
{{{miejsce urodzenia}}}

Data i miejsce śmierci

{{{data śmierci}}}
{{{miejsce śmierci}}}

Wzrost

192 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

{{{klub}}}

Numer w klubie

{{{numer w klubie}}}

Kariera juniorska
Lata Klub
BŁĄD: {{{kariera juniorska}}}
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
BŁĄD: {{{kariera seniorska}}}
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
BŁĄD: {{{kariera reprezentacyjna}}}
Kariera trenerska
Lata Drużyna
BŁĄD: {{{kariera trenerska}}}
Odznaczenia
{{{odznaczenia}}}
[{{{www}}} Strona internetowa]

Edgaras Jankauskas (ur. 12 marca 1975 w Wilnie) – litewski piłkarz, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Jankauskas rozpoczął karierę piłkarską w roku 1991 w klubie FK Žalgiris Wilno zdobył z nim 2 Puchary Litwy 1993, 1994. Grał tam przez pięć lat, a następnie przeniósł się do CSKA Moskwa w 1996 roku, a po sezonie do lokalnego rywala, Torpedo Moskwa.

W 1998 roku przeszedł do Club Brugge występującego w Eerste Klasse, gdzie pomógł drużynie w zdobyciu mistrzostwa Belgii 1997 i krajowego superpucharu 1998. W styczniu 2000 roku został sprzedany do Realu Sociedad San Sebastián, który wtedy występował w Primera División, za 2,3 miliona euro. Po sezonie przeniósł się do Benfiki; tam występował tylko w jednym sezonie (2001/2002), po czym trafił do największego rywala dotychczasowego klubu, FC Porto, gdzie sprowadził go ówczesny menedżer tego klubu, José Mourinho[1].

W FC Porto występował regularnie, w latach 2002-2004 zdobył wraz ze swoją drużyną: mistrzostwo Portugalii 2 razy , Puchar Portugalii, Superpuchar Portugalii 2 razy, a jako jedyny Litwin triumfował w Lidze Mistrzów i Pucharze UEFA. Gdy z klubu odszedł Mourinho, piłkarz przeszedł do francuskiego OGC Nice. W roku 2005 został sprzedany do FBK Kowno. Gdy Władimir Romanow przeszedł z FBK do Heart of Midlothian, piłkarz został wypożyczony w sezonie 2005/2006 do klubu występującego w Scottish Premier League[2]. Odniósł tam kolejny sukces zdobywając Puchar Szkocji 2006. W Midlothian grał do 2007. W sezonie 2007/2008 zawodnik cypryjskiego AEK Larnaka. W 2008 roku odszedł do CF Os Belenenses, ale po pół roku zasilił Skonto Ryga. W 2009 roku podpisał kontrakt z amerykańskim New England Revolution. W grudniu 2010 roku ogłosił o zakończeniu kariery piłkarza[3], jednak w lutym 2011 dołączył do rosyjskiego Fakiełu Woroneż, w którym zakończył występy piłkarskie.

Kariera reprezentacyjna

W latach 1995-2010 bronił barw narodowej reprezentacji Litwy. Łącznie rozegrał 56 gier i strzelił 10 goli.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarza rozpoczął pracę szkoleniowca. Najpierw od 16 lipca 2011 do 25 czerwca 2012 pracował jako trener tłumacz w Lokomotiwie Moskwa[4], a od 2 lipca 2012 do 31 maja 2013 pomagał trenować Hearts F.C. W 2014 prowadził FK Trakai. 12 stycznia 2016 został mianowany na stanowisko selekcjonera narodowej reprezentacji Litwy[5].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy piłkarskie

Žalgiris Wilno
Club Brugge
FC Porto
Hearts F.C.
reprezentacja Litwy

Sukcesy indywidualne

Przypisy

Bibliografia


Błąd w przypisach: Istnieje znacznik <ref> dla grupy o nazwie „infobox”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="infobox"/>
BŁĄD PRZYPISÓW