Elisabeth Höngen
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Elisabeth Höngen (ur. 7 grudnia 1906 w Gevelsbergu[1][2], zm. 7 sierpnia 1997 w Wiedniu[1]) – niemiecka śpiewaczka operowa, mezzosopran.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Początkowo występowała jako skrzypaczka, studiowała też muzykologię i filologię germańską na Uniwersytecie Berlińskim[2]. Śpiewu uczyła się u Hermanna Weißenborna i Ludwiga Hortha[1]. Zadebiutowała na scenie w 1933 roku w Wuppertalu jako Lady Macbeth w Makbecie Giuseppe Verdiego[1]. W latach 1935–1940 występowała w operze w Düsseldorfie, następnie od 1940 do 1943 roku w operze w Dreźnie[1][2]. Od 1943 roku przez dwie następne dekady związana była z Operą Wiedeńską[1][2]. W 1947 roku otrzymała tytuł Kammersängerin[1]. Gościnnie występowała m.in. w Covent Garden Theatre w Londynie, La Scali w Mediolanie, Operze Paryskiej, Teatro Colón w Buenos Aires i na festiwalu w Salzburgu[2]. W 1951 roku wystąpiła jako solistka w IX symfonii Ludwiga van Beethovena pod batutą Wilhelma Furtwänglera na inauguracji pierwszego powojennego festiwalu w Bayreuth[1]. W 1952 roku w roli Herodiady w Salome Richarda Straussa debiutowała w nowojorskiej Metropolitan Opera[1][2]. Od 1957 do 1960 roku uczyła śpiewu w Konserwatorium Wiedeńskim[1].
Do jej popisowych ról należały Klitemnestra w Elektrze, Waltrauta w Zmierzchu bogów, Ortruda w Lohengrinie, Piastunka w Kobiecie bez cienia, Dorabella w Così fan tutte, Marcellina w Weselu Figara, Eboli w Don Carlosie[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1605–1606. ISBN 978-0-02-865528-4.
- ↑ a b c d e f g Lucjan Kydryński: Opera na cały rok. Kalendarium. T. 2. lipiec–grudzień. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 322. ISBN 83-224-0334-8.