Europejska Formuła 2 Sezon 1974

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Formuła 2 Sezon 1974)
Sezon 1974 Mistrzostw Europejskiej Formuły 2
Inauguracja

24 marca

Zakończenie

13 października

Liczba wyścigów

10

Mistrzowie
Kierowcy

Patrick Depailler

Zespoły

March Engineering

Poprzedni sezonNastępny sezon

Europejska Formuła 2 Sezon 1974 – ósmy sezon Europejskiej Formuły 2. Rozpoczął się 24 marca na torze Montjuïc Circuit w Hiszpanii, a zakończył 13 października na włoskim torze ACI Vallelunga Circuit. Tytuł w klasyfikacji kierowców zdobył Francuz Patrick Depailler. Wśród zespołów najlepsza okazała się francuska ekipa March Engineering, a wśród konstruktorów francuski March.

Kalendarz wyścigów[edytuj | edytuj kod]

Wyścigi 2, 5, 6, 8, 9, i 10 były złożone z dwóch eliminacji, które składały się na końcowy rezultat.

Runda Tor Data Pole Position Najszybsze okrążenie Zwycięzca (kierowcy) Zwycięzca (zespoły) Zwycięzca (konstruktorzy)
1 Montjuïc Circuit 24 marca Hans-Joachim Stuck Hans-Joachim Stuck Hans-Joachim Stuck Francja March Engineering Francja March
2 Hockenheimring 7 kwietnia Hans-Joachim Stuck Hans-Joachim Stuck Hans-Joachim Stuck Francja March Engineering Francja March
3 Francja Circuit de Pau-Ville 5 maja Francja Patrick Depailler Francja Jacques Laffite Francja Patrick Depailler Francja March Engineering Francja March
4 Austria Salzburgring 2 czerwca Wielka Brytania Tom Pryce Francja José Dolhem Francja Jacques Laffite Francja BP Racing France Francja March
5 Hockenheimring 9 czerwca Hans-Joachim Stuck Francja Jean-Pierre Jabouille Francja Jean-Pierre Jabouille Francja Écurie Elf Francja Elf-Alpine
6 Włochy Mugello Circuit 14 lipca Francja Jacques Laffite Francja Jean-Pierre Jabouille Francja Patrick Depailler Francja March Engineering Francja March
7 Szwecja Karlskoga Motorstadion 11 sierpnia Francja Patrick Depailler Francja Patrick Depailler Szwecja Ronnie Peterson Francja March Engineering Francja March
8 Włochy Autodromo di Pergusa 25 sierpnia Hans-Joachim Stuck Hans-Joachim Stuck Hans-Joachim Stuck Francja March Engineering Francja March
9 Hockenheimring 28-29 września Francja Jean-Pierre Jabouille Francja Jean-Pierre Jabouille Francja Patrick Depailler Francja March Engineering Francja March
10 Włochy ACI Vallelunga Circuit 13 października Francja Patrick Depailler Francja Patrick Depailler Francja Patrick Depailler Francja March Engineering Francja March

Klasyfikacja kierowców[edytuj | edytuj kod]

Punktacja:
Wyścig: 9-6-4-3-2-1 (sześć pierwszych pozycji)
Do klasyfikacji zaliczano 7 najlepszych wyników

P. Kierowca Zespół Podwozie Silnik ESP
HOC
PAU
Francja
AUT
Austria
HOC
MUG
Włochy
SWE
Szwecja
PER
Włochy
HOC
VAL
Włochy
Punkty
1 Francja Patrick Depailler March Engineering March BMW 2 4 1 NZ 1 2 NU 1 1 54
2 Hans-Joachim Stuck March Engineering March BMW 1 1 NU NU 3 8 1 2 2 43
3 Francja Jacques Laffite BP Racing France March BMW NU 10 2 1 2 NU 3 7 18 3 31
4 Francja Jean-Pierre Jabouille Écurie Elf Elf-Alpine BMW 3 4 NU 1 7 WD WD 3 NU 20
5 Wielka Brytania David Purley Team Harper March BMW WD 15 7 13
Chevron Ford 2 NU
BMW 14 NU 2 11 10
6 Francja Michel Leclère Écurie Elf Elf-Alpine BMW 6 3 5 NZ 16 NU 4 10 NW 12
March Engineering March 5
7 Francja Patrick Tambay Écurie Elf Elf-Alpine BMW 10 5 NU 4 NU NU 13 NU 4 4 11
8 Włochy Gabriele Serblin Trivellato Racing March BMW 4 NU NU NU NU NU 5 3 17 NU 10
9 Wielka Brytania Tom Pryce Team Baty Chevron Ford NS 4 9
BMW 3 WD NU
Team Harper 14
Chevron Racing 5
10 Wielka Brytania Andy Sutcliffe Lewis Racing March BMW 5 7 3 NU 6 NU WD 9
11 Francja Jean-Pierre Paoli BP Racing France March BMW 16 NU 8 13 2 NU WD 6
12 Wielka Brytania John Watson Surtees Racing Surtees Ford 2 10 NU NU 6
BMW NU WD
13 Francja Jacques Coulon March Engineering March BMW NU NU 10 NU 7 4 NU 10 5 NW 5
14 Francja José Dolhem Surtees Racing Surtees Ford NU 3 9 NU WD NU 4
15 Japonia Masami Kuwashima Kuwashima Racing March BMW 9 NU 8 NU NU 11 4 NU 13 4
16 Włochy Giancarlo Martini Trivellato Racing March BMW 7 9 NU 5 2
Scuderia Everest 16 13
17 Włochy Duilio Truffo Equipe Nationale March BMW WD 9 NZ NU 8 NU 5 NU NU 2
18 Włochy Maurizio Flammini Equipe Nationale March BMW WD 8 NW 5 15 12 21 NU 2
Brabham Ford NU
19 Francja Alain Cudini Écurie Elf Elf-Alpine BMW 16 6 NU 2
20 Szwecja Torsten Palm Team Pierre Robert GRD BMW 6 NU 8 7 2
21 Włochy Alessandro Pesenti-Rossi Equipe Nationale March BMW 6 2
Vittorio Brambilla 7
22 Włochy Cosimo Turizio Trivellato Racing March BMW 11 WD NU 10 6 NW 8 1
23 Szwecja Bertil Roos Opert Racing Chevron Ford 8 6 1
24 Wielka Brytania Brian Henton March Engineering March BMW 6 1
Kierowcy niedopuszczeni do zdobywania punktów
Szwecja Ronnie Peterson March Engineering March BMW 1
Australia Tim Schenken Ortega Ecuador Marlboro Team Surtees BMW 6 NU NU 11 6
P. Kierowca Zespół Podwozie Silnik ESP
HOC
PAU
Francja
AUT
Austria
HOC
MUG
Włochy
SWE
Szwecja
PER
Włochy
HOC
VAL
Włochy
Punkty

Uwagi:

  • pogrubienie – pole position
  • kursywa – najszybsze okrążenie

Klasyfikacja zespołów[edytuj | edytuj kod]

P Konstruktor Punkty
1 Francja March Engineering 105
2 Francja Écurie Elf 43
3 Francja BP Racing France 37
4 Wielka Brytania Team Harper 13
5 Włochy Trivellato Racing 13
6 Wielka Brytania Surtees Racing 10
7 Wielka Brytania Lewis Racing 9
8 Wielka Brytania Team Baty 7
9 Equipe Nationale 5
10 Japonia Kuwashima Racing 4
11 Wielka Brytania Chevron Racing 2
12 Team Pierre Robert 2
13 Włochy Vittorio Brambilla 1
14 Stany Zjednoczone Opert Racing 1

Klasyfikacja konstruktorów[edytuj | edytuj kod]

P Konstruktor Punkty
1 Francja March 175
2 Francja Elf-Alpine 43
3 Wielka Brytania Chevron 22
4 Wielka Brytania Surtees 10
5 Wielka Brytania GRD 2

Klasyfikacja dostawców silników[edytuj | edytuj kod]

P Dostawca Punkty
1 BMW 232
2 Stany Zjednoczone Ford 20

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]