Gębacz pięknopłetwy
| Labidochromis vellicans[1] | |
| Trewavas, 1935 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
gębacz pięknopłetwy |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
Gębacz pięknopłetwy[3] (Labidochromis vellicans) – gatunek endemicznej ryby z rodziny pielęgnicowatych (Cichlidae). Bywa hodowany w akwariach.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Zasiedla południową część afrykańskiego jeziora Malawi (Niasa)[4] w jego przybrzeżnej partii skał. Wśród nich poszukuje pożywienia.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Tułów wąski, głowa dość duża, oczy duże. Otwór gębowy wąski, szczęki uzbrojone są w dość długie, stożkowate zęby. Górna powierzchnia zębów jest przystosowana do chwytania i zrywania z glonów żywego pokarmu.
Dymorfizm płciowy[edytuj | edytuj kod]
Barwa podobna u obu płci. Samiec jest trochę bardziej intensywnie ubarwiony, uwidacznia się to szczególnie w okresie rozrodczym, zwłaszcza w czasie tarła jego pysk, pokrywy skrzelowe jak i gardło mienią się w kolorach błyszczących na jasnoniebiesko. Jego ciało przybiera barwę oliwkowo-brązową z niewielkim, niebieskawym połyskiem. Przez ciało przebiegają ciemne poprzeczne pasy. Płetwa grzbietowa o błękitnej barwie z przebiegającym przez nią żółto-błękitnawym pasem. Na płetwie odbytowej widnieje jasnoniebieska barwa z żółtą plamą.
Samica w okresie godowym przybiera barwy brązowo-szare z błękitnawym połyskiem. Jej płetwy – grzbietowa i ogonowa są ciemne z jasnoczerwonawą obwódką.
Ryba mało agresywna, może być trzymana w akwarium wielogatunkowym, w którym przebywają inne gatunki pielęgnic.
Dorasta do 8, niekiedy do 11 cm długości.
Warunki w akwarium[edytuj | edytuj kod]
| Zalecane warunki w akwarium | |
|---|---|
| Zbiornik | duży (min. 100 l) |
| Temperatura wody | powyżej 22 °C |
| Twardość wody | twarda |
| Skala pH | 7,0–8,5 |
| pokarm | różnorodny, małżoraczki, larwy muchówek, roślinny |
Wymagania hodowlane[edytuj | edytuj kod]
Wymaga zbiornika z kryjówkami ze skał, korzeni. Posadzonych roślin nie niszczy.
Rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]
Tarlaki dojrzewają do rozrodu w wieku 9–12 miesięcy. Woda o temperaturze ok. 26 °C. Przed przystąpieniem do tarła u samicy pojawia się tępo zakończone pokładełko 2–4 mm długości, służące do układania jaj we wcześniej przygotowanym przez samca dołku w piasku. Niekiedy do tarła może dojść w kryjówce – grocie lub nawet bezpośrednio na kamieniu. Ikra o średnicy ok. 2–3 mm składana jest, w zależności od spokoju wokół gniazda po kilka–kilkanaście sztuk ziaren. Ogółem około kilkadziesiąt sztuk.
Po skończonym tarle samica odpoczywa w spokojnym miejscu między kamieniami, samiec odpędza inne ryby z sąsiedztwa. Wykluty narybek zostaje przechowywany w jej pysku, który po 16–26 dniach zaczyna opuszczać, poszukując pokarmu.
Pierwszy pokarm to dafnia (popularna rozwielitka) i larwy komarów.
Krzyżówki[edytuj | edytuj kod]
Możliwa jest forma krzyżówkowa gębacza pięknopłetwego z innym gatunkiem pyszczakiem zebra.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Labidochromis vellicans, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Labidochromis vellicans, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ H. Skrzyński, Labidochromis vellicans, AKWARIUM, nr 1/74
- ↑ Labidochromis vellicans. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 2023-10-05]