Gliese 163

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gliese 163
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Złota Ryba

Rektascensja

04h 09m 15,668s[1]

Deklinacja

−53° 22′ 25,29″[1]

Paralaksa (π)

0,066071 ± 0,000031″[1]

Odległość

49,365 ± 0,023 ly
15,1351 ± 0,0072 pc

Wielkość obserwowana
(pasmo V)

11,811 ± 0,01m[1][2]

Ruch własny (RA)

1046,141 ± 0,064 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

584,130 ± 0,070 mas/rok[1]

Prędkość radialna

37 ± 10 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

czerwony karzeł

Typ widmowy

M3,5 V[1]

Masa

0,40 ± 0,02[2] M☉

Wielkość absolutna

10,48m[3]

Jasność

0,0196 ± 0,001 L☉[2]

Wiek

3,0+7,0−2,0 mld[4] lat

Temperatura

3500 ± 100 K[2]

Charakterystyka orbitalna
Krąży wokół

Centrum Galaktyki

Półoś wielka

6858[3] pc

Mimośród

0,2404[3]

Alternatywne oznaczenia
2MASS: J04091567-5322254
Katalog Hipparcosa: HIP 19394
LHS 188

Gliese 163 – gwiazda w gwiazdozbiorze Złotej Ryby. Znajduje się w odległości około 49 lat świetlnych od Słońca. Ma układ planetarny.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Jest to czerwony karzeł, gwiazda ciągu głównego o typie widmowym M3,5[1]. Ma temperaturę ocenianą na około 3500 K i masę 40% masy Słońca, a jej jasność to ok. 2% jasności Słońca[2].

Układ planetarny[edytuj | edytuj kod]

W 2013 roku ogłoszono odkrycie trzech planet okrążających tę gwiazdę (Gliese 163 b, c i d)[2][5]. Autorzy publikacji wykryli sygnały zmian prędkości radialnej gwiazdy powodowane przez te planety, oraz słabsze sygnały, co do których natury nie byli pewni. Druga planeta od gwiazdy, Gliese 163 c, to superziemia krążąca w ekosferze gwiazdy[5]. Ta planeta otrzymuje od gwiazdy strumień promieniowania równy 1,41 docierającego do Ziemi i ma współczynnik podobieństwa do Ziemi równy 0,67[6]. Późniejsza praca wskazuje, że w układzie mogą znajdować się jeszcze dwie planety[7].

Towarzysz Masa
[ M🜨 ] 		Okres orbitalny
[ d ] 		Półoś wielka
[ au ] 		Ekscentryczność
b[7][4] 9,9 ± 2,3 8,6312 +0,023−0,021 0,060 +0,005−0,006 0,02 +0,12−0,02
c[7][8] 7,6 +2,9−2,3 25,637 ± 0,042 0,124 +0,010−0,013 0,03 +0,18−0,03
f?[7][9] 6,8 ± 4,4 109,5 +1,6−1,4 0,326 +0,027−0,034 0,04 +0,23−0,04
e?[7][10] 7,5 +2,7−2,3 349 +12−10 0,700 ± 0,066 0,03 +0,25−0,03
d[7][11] 20,2 ± 7,6 604 +29−24 1,021 +0,088−0,118 0,02 +0,22−0,02

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i L 229-91 w bazie SIMBAD (ang.)
  2. ↑ a b c d e f M. Tuomi, G. Anglada-Escudé, Up to four planets around the M dwarf GJ 163, „Astronomy and Astrophysics”, 556, 2013, A111, DOI: 10.1051/0004-6361/201321174, arXiv:1906.04644 (ang.).
  3. ↑ a b c Anderson, E., Francis, C.: HIP 19394. [w:] Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2021-03-23]. (ang.).
  4. ↑ a b GJ 163 b w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
  5. ↑ a b X. Bonfils i inni, The HARPS search for southern extra-solar planets. XXXIV. A planetary system around the nearby M dwarf GJ 163, with a super-Earth possibly in the habitable zone, „Astronomy & Astrophysics”, 246 (556), 2013, s. 16, DOI: 10.1051/0004-6361/201220237, Bibcode: 2013A&A...556A.110B, arXiv:1306.0904 (ang.).
  6. ↑ The Habitable Exoplanets Catalog. [w:] Planetary Habitability Laboratory [on-line]. University of Puerto Rico at Arecibo, 2020-10-05. [dostęp 2021-03-23]. (ang.).
  7. ↑ a b c d e f M. Tuomi i inni, Frequency of planets orbiting M dwarfs in the Solar neighbourhood, „arXiv”, 2019, arXiv:1906.04644 (ang.).
  8. ↑ GJ 163 c w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
  9. ↑ GJ 163 f w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
  10. ↑ GJ 163 e w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
  11. ↑ GJ 163 d w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gliese_163&oldid=71869988”