Gorzycko Stare

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Gorzycko)
Gorzycko Stare
wieś
Ilustracja
Fragment wsi Gorzycko Stare
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

międzychodzki

Gmina

Międzychód

Sołectwo

Gorzycko

Strefa numeracyjna

95

Kod pocztowy

64-400[2]

Tablice rejestracyjne

PMI

SIMC

0183420

Położenie na mapie gminy Międzychód
Mapa konturowa gminy Międzychód, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Gorzycko Stare”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Gorzycko Stare”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Gorzycko Stare”
Położenie na mapie powiatu międzychodzkiego
Mapa konturowa powiatu międzychodzkiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Gorzycko Stare”
Ziemia52°34′38″N 15°51′06″E/52,577222 15,851667[1]

Gorzycko Stare (do 2011 Gorzycko) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie międzychodzkim, w gminie Międzychód.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość pierwotnie związana była z Wielkopolską. Ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od XIV wieku. Wymieniona pierwszy raz w dokumencie zapisanym po łacinie z 1397 jako "Gorziczsko, Gorziczko", a później w 1401 "Gorzice", 1404 "Gorzicze", 1418 "Goriczsko", 1425 "Gorziska", 1426 "Antiqua Gorziczsko", 1428 "Antiqua Gorziczko", 1434 "Stare Gorziczko, Staregorziczsko", 1508 "Gorzisko Antiqum", 1563 "Gorzisko Antiqua", 1577 "Gorzicka Antiqua”[3].

W 1434 wieś leżała w powiecie poznańskim Korony Królestwa Polskiego. W 1508 w parafii Kamionna, a w 1510 w parafii Wierzbno w dekanacie Wronki. W 1580 i w latach 1603-07 w parafii Kamionna. Była początkowo własnością szlachecką w dobrach międzychódzkich[3].

Miejscowość wspominały historyczne dokumenty prawne, własnościowe i podatkowe. W 1462 wymienione zostały jeziora Gorzyckie Wielkie i Małe oraz młyn przynależny do Gorzycka. W 1536 nastąpił podział dóbr między braćmi Maciejem i Serafinem Wierzbieńskimi m.in. po połowie wszystkich trzech jezior, których nie wymieniono imiennie we wsiach "Gorzisko Antiqua", a także w Wierzbnie i Brzeźnie koło Międzychodu. W 1547 opisano zmiany własnościowe we wsi. Posiadacz Serafin Wierzbieński, zwany Zdunowskim, w ugodzie sądowej daje Bodzęcie Gorzyckiemu Bielawy na Starych Gorzycach, położone w stronę Wierzbieńskiego Młyna, a także dwa ostrówki we wsi, jeden obok folwarku pani Gorzyckiej Koźliny przy jeziorze Gorzyckie Wielkie, a drugi ostrówek przy granicy z Wierzbnem i Gorzyckiem Nowym. Bodzęta Gorzycki w zamian dał Serafinowi Wierzbieńskiemu kwartę śladu z siedliskiem w Starych Gorzycach, położoną przy trzech kwartach Wierzbieńskiego. Wieś wymieniona została w wielu średniowiecznych dokumentach procesowych ze spraw sądowych w sprawach majątkowych[3].

W wyniku II rozbioru Rzeczypospolitej w 1793, miejscowość przeszła w posiadanie Prus i jak cała Wielkopolska znalazła się w zaborze pruskim. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Gorzyca stara należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Międzyrzecz w rejencji poznańskiej[4]. Gorzyca stara należała do okręgu międzychodzkiego tego powiatu i stanowiła odrębny majątek, którego właścicielem był wówczas Harlem[4].

Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 178 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 17 dymów (domostw)[4].

Jako dominium pod dwiema nazwami Gorzyca Stara oraz niem. Alt Goertzig leżące w powiecie międzychodzkim zanotował ją XIX wieczny Słownik geograficzny Królestwa Polskiego. We wsi było wówczas 18 domów, które zamieszkiwało 209 mieszkańców w tym 67 katolików oraz 142 ewangelików. We wsi odnotowano także 30 analfabetów. Dominium liczyło w sumie 3343 morgi powierzchni. Słownik odnotowuje również, że kiedy w XIX wieku spuszczono wodę z pobliskiego jeziora odkryto budowle nawodne, nadto liczne skorupy, kości i żelazną siekierę. O 1 kilometr od jeziora odkopano cmentarzysko, skąd wydobyto urny garbowate i brązową szpilkę[5].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.

1 stycznia 2011 r. zmieniono urzędowo nazwę wsi z Gorzycko na Gorzycko Stare[6].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Gorzycko Stare położone jest w atrakcyjnej krajobrazowo i przyrodniczo części Pojezierza Międzychodzko-Sierakowskiego nad 5 jeziorami[7]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 35213
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 326 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. a b c Chmielewski 1987 ↓.
  4. a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère) Jana Nepomucena Bobrowicza, 1846, s. 258.
  5. Gorzyca Stara, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 734.
  6. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 23 grudnia 2010 r. (Dz.U. z 2010 r. nr 257, poz. 1741)
  7. Wykaz jezior w powiecie międzychodzkim. wrzesień 2008. s. 1/2. [dostęp 2010-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-15)]. Cytat: pozycje 27.30-32/46 (gm. Międzychód)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]