Halowe Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2016 – bieg na 3000 m mężczyzn
|
|
|---|---|
|
|
|
Bieg na 3000 metrów mężczyzn – jedna z konkurencji biegowych rozgrywanych podczas halowych lekkoatletycznych mistrzostw świata w Oregon Convention Center w Portland.
Tytułu mistrzowskiego z 2014 roku nie obronił Kenijczyk Caleb Ndiku.
Minimum kwalifikacyjne[edytuj | edytuj kod]
Aby zakwalifikować się do mistrzostw, należało wypełnić minimum kwalifikacyjne wynoszące 7:50,00 (hala) lub 7:40,00 na otwartym stadionie (uzyskane w okresie od 1 stycznia 2015 do 7 marca 2016)[1].
Terminarz[edytuj | edytuj kod]
| Data | Godzina[a] | |
|---|---|---|
| 18 marca | 13:05[2] | Eliminacje |
| 20 marca | 13:10[2] | Finał |
Rekordy[edytuj | edytuj kod]
W poniższej tabeli przedstawiono (według stanu przed rozpoczęciem mistrzostw) halowe rekordy świata[3], poszczególnych kontynentów[3] oraz halowych mistrzostw świata[3].
| Zawodnik | Wynik | Miejsce | Data | |
|---|---|---|---|---|
| Halowy rekord świata |  Daniel Komen
|
7:24,90 |  Budapeszt
|
6 lutego 1998(dts) |
| Rekord halowych mistrzostw świata |  Haile Gebrselassie
|
7:34,71 |  Paryż
|
9 marca 1997(dts) |
| Halowy rekord Afryki | Daniel Komen
|
7:24,90 | Budapeszt
|
6 lutego 1998(dts) |
| Halowy rekord Ameryki Południowej |  Jacinto Navarrete
|
7:49,46 |  Sewilla
|
10 marca 1991(dts) |
| Halowy rekord Ameryki Północnej |  Galen Rupp
|
7:30,16 |  Sztokholm
|
21 lutego 2013(dts) |
| Halowy rekord Australii i Oceanii |  Craig Mottram
|
7:34,50 | Boston
|
26 stycznia 2008(dts) |
| Halowy rekord Azji |  Albert Rop
|
7:38,77 |  Gandawa
|
9 marca 2014(dts) |
| Halowy rekord Europy | Sergio Sánchez
|
7:32,41 | Walencja
|
13 lutego 2010(dts) |
Listy światowe[edytuj | edytuj kod]
Tabela przedstawia 10 najlepszych wyników uzyskanych w sezonie halowym 2016 przed rozpoczęciem mistrzostw.
| Lp. | Zawodnik | Wynik | Data | Miejsce |
|---|---|---|---|---|
| 1. | Dejen Gebremeskel |
7:38,03 | 28 lutego | Boston
|
| 2. | Ryan Hill |
7:38,60 | 11 marca | Portland
|
| 3. | Hassan Mead |
7:38,85 | 20 lutego | Nowy Jork
|
| 4. | Paul Chelimo |
7:39,00 | 11 marca | Portland
|
| 5. |  Abdalaati Iguider |
7:39,04 | 17 lutego | Sztokholm
|
| 6. | Yomif Kejelcha |
7:39,11 | 17 lutego | Sztokholm
|
| 7. | Augustine Choge |
7:39,23 | 3 lutego |  Düsseldorf
|
| 8. |  Mohamad Al-Garni |
7:39,23 | 21 lutego | Doha
|
| 9. | Eric Jenkins |
7:39,43 | 20 lutego | Nowy Jork
|
| 10. |  Mohamed Farah |
7:39,55 | 20 lutego | Glasgow
|
Wyniki[edytuj | edytuj kod]
| CR – rekord mistrzostw | NR – rekord kraju | AR – rekord kontynentu | SB – najlepszy wynik w sezonie | PB – rekord życiowy |
Eliminacje[edytuj | edytuj kod]
Awans: Pierwszych czterech z każdego biegu (Q) oraz czterech z najlepszymi czasami wśród przegranych (q).
Źródło: IAAF[4]
| Pozycja | Bieg | Zawodnik | Reprezentacja | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 1 | Yomif Kejelcha | Etiopia |
7:51,01 | Q |
| 2. | 2 | Abdalaati Iguider | Maroko |
7:51,65 | Q |
| 3. | 1 | Augustine Choge | Kenia |
7:51,77 | Q |
| 4. | 1 | Youssouf Hiss Bachir |  Dżibuti |
7:52,08 | Q |
| 5. | 1 | Ryan Hill | Stany Zjednoczone |
7:52,13 | Q |
| 6. | 2 | Isiah Kiplangat Koech | Kenia |
7:52,64 | Q |
| 7. | 2 | Paul Chelimo | Stany Zjednoczone |
7:53,00 | Q |
| 8. | 2 | Lee Emanuel | Wielka Brytania |
7:53,18 | Q 
|
| 9. | 2 | Caleb Ndiku | Kenia |
7:53,21 | q |
| 10. | 1 | Brett Robinson | Australia |
7:53,51 | q |
| 11. | 2 | Yenew Alamirew | Etiopia |
7:53,65 | q |
| 12. | 2 | Mohammed Ahmed |  Kanada |
7:53,66 | q |
| 13. | 2 | Collis Birmingham | Australia |
7:54,51 |
|
| 14. | 1 | Cameron Levins | Kanada |
7:54,81 | |
| 15. | 1 | Tom Farrell | Wielka Brytania |
7:59,77 | |
| 16. | 1 | Kemoy Campbell |  Jamajka |
8:00,22 | |
| 17. | 2 | Víctor García | Hiszpania |
8:25,62 | |
| 18. | 1 | Adilet Kyshtabekov |  Kirgistan |
8:44,77 |
Finał[edytuj | edytuj kod]
Źródło: IAAF[5]
| Pozycja | Zawodnik | Reprezentacja | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|---|
 |
Yomif Kejelcha | Etiopia |
7:57,21 | |
 |
Ryan Hill | Stany Zjednoczone |
7:57,39 | |
 |
Augustine Choge | Kenia |
7:57,43 | |
| 4. | Abdalaati Iguider | Maroko |
7:58,04 | |
| 5. | Caleb Ndiku | Kenia |
7:58,81 | |
| 6. | Lee Emanuel | Wielka Brytania |
8:00,70 | |
| 7. | Paul Chelimo | Stany Zjednoczone |
8:00,76 | |
| 8. | Isiah Kiplangat Koech | Kenia |
8:01,70 | |
| 9. | Mohammed Ahmed | Kanada |
8:07,96 | |
| 10. | Youssouf Hiss Bachir | Dżibuti |
8:08,87 | |
| 11. | Brett Robinson | Australia |
8:11,11 | |
| 12. | Yenew Alamirew | Etiopia |
8:12,54 |
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ IAAF WORLD INDOOR CHAMPIONSHIPS Portland, USA 17-20 March 2016: ENTRY STANDARDS (as approved by IAAF Council in April 2015) [online], iaaf.org [dostęp 2016-03-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-11] (ang.).
- ↑ a b TIMETABLE BY DAY – IAAF WORLD INDOOR CHAMPIONSHIPS PORTLAND (OREGON CONVENTION CENTER), OR, UNITED STATES 17 MAR 2016 – 20 MAR 2016 [online], iaaf.org [dostęp 2016-03-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-16] (ang.).
- ↑ a b c MEN'S INDOOR 3000 METRES – RECORDS [online], iaaf.org [dostęp 2016-03-27] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (ang.).
- ↑ IAAF: IAAF World Indoor Championships – Portland (USA) – 17-20 March 2016 – SUMMARY – 3000 Metres Men – Round 1. media.aws.iaaf.org, 2016-03-18. [dostęp 2016-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-27)]. (pol.).
- ↑ IAAF: IAAF World Indoor Championships – Portland (USA) – 17-20 March 2016 – RESULTS – 3000 Metres Men – Final. media.aws.iaaf.org, 2016-03-20. [dostęp 2016-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-27)]. (pol.).
| Mężczyźni | |
|---|---|
| Kobiety |
