Jacek Tomaszewski (1927–2016)

Jacek Tomaszewski

Jacek (z Wieży)

kapral
Data i miejsce urodzenia	26 lutego 1927 Warszawa
Data i miejsce śmierci	30 stycznia 2016 Warszawa
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Krajowa
Formacja	Szare Szeregi
Jednostki	Zgrupowanie „Radosław”
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa powstanie warszawskie
Odznaczenia

Grób Jacka Tomaszewskiego na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Jacek Tomaszewski ps. Jacek (z Wieży) (ur. 27 lutego 1927 w Warszawie, zm. 30 stycznia 2016 tamże) – żołnierz Szarych Szeregów oraz Armii Krajowej, powstaniec warszawski, przewodniczący Polskiego Związku Łowieckiego.

Życiorys

Był synem gen. Tadeusza Tomaszewskiego. Jeszcze przed wojną wstąpił do harcerstwa. Po jej wybuchu wstąpił do Grup Szturmowych Szarych Szeregów. Brał udział w akcjach „małego sabotażu”. Był członkiem batalionów: „Zośka” (w którego szeregach brał udział w akcji wykolejenia niemieckiego pociągu pospiesznego na trasie Warszawa-Berlin pod Szymanowem) oraz „Parasol” (od lutego 1944 roku). Po wybuchu powstania warszawskiego walczył najpierw na Woli oraz Starym Mieście jako żołnierz batalionu „Pięść” Zgrupowania „Radosław”, a następnie – po przejściu kanałami do Śródmieścia – w szeregach oddziału „Łącz 59" – plutonu osłony Komendy Głównej Armii Krajowej. Po upadku powstania dostał się do niewoli niemieckiej i został przewieziony najpierw do Stalagu 344 w Łambinowicach (Lamsdorf), a następnie do Stalagu VII A w Moosburgu, gdzie doczekał wyzwolenia przez wojska amerykańskie.
Do 1948 roku przebywał w Londynie, gdzie w ramach Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia starał się o przyjęcie na studia wyższe. W czerwcu 1948 roku powrócił do Polski. Podjął pracę w spółdzielni budowlanej. Około 1950 roku został aresztowany w związku z oskarżeniem jego przełożonego o nadużycia finansowe (Tomaszewski był kasjerem spółdzielni). Przez trzy miesiące był przetrzymywany w warszawskiej „Gęsiówce”.
Jego pasją było myślistwo – w latach 90. XX wieku pełnił funkcję przewodniczącego Zarządu Głównego Polskiego Związku Łowieckiego, był również jednym z założycieli Klubu Świętego Huberta. Działał w środowiskach kombatanckich, pełniąc funkcję prezesa Środowiska Batalionu Parasol. Był członkiem NSZZ „Solidarność”, m.in. jako przewodniczący Komisji Rewizyjnej w warszawskiej dzielnicy Wola.
Za swe zasługi został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych oraz Warszawskim Krzyżem Powstańczym oraz innymi oznaczeniami (m.in. Medalem za Zasługi dla Łowiectwa Krakowskiego w 1993 roku oraz odznaką „Zasłużony dla Gospodarki Łowieckiej Województwa Szczecińskiego” w 1996 roku).

Życie rodzinne

W 1947 roku podczas pobytu w Wielkiej Brytanii zawarł związek małżeński z Bożenną Tazbir – również członkinią ruchu oporu i łączniczką kanałową podczas powstania. Po śmierci został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 139-4-20/21).

Bibliografia

• Jacek Tomaszewski. www.1944.pl. [dostęp 2016-06-16]. (pol.).
• Jacek Tomaszewski (Archiwum Historii Mówionej). ahm.1944.pl. [dostęp 2016-06-16]. (pol.).
• Jacek Tomaszewski (1927 – 2016). www.batalionzoska.pl, 2016-02-06. [dostęp 2016-06-17]. (pol.).