Jacewicze

Jacewicze
	wieś
	; Mogiła powstańców styczniowych
Państwo	Polska
Województwo	podlaskie
Powiat	bielski
Gmina	Bielsk Podlaski
Sołectwo	Plutycze
Liczba ludności (2011)	28
Strefa numeracyjna	85
Kod pocztowy	17-100
Tablice rejestracyjne	BBI
SIMC	0023432
	Położenie na mapie gminy wiejskiej Bielsk Podlaski Jacewicze
	Położenie na mapie Polski Jacewicze
	Położenie na mapie województwa podlaskiego Jacewicze
	Położenie na mapie powiatu bielskiego Jacewicze
	52°53′08″N 23°06′30″E/52,885556 23,108333

Jacewicze – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie bielskim, w gminie Bielsk Podlaski^[6]^[7]. Wchodzi w skład sołectwa Plutycze^[2].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś królewska w starostwie bielskim w ziemi bielskiej województwa podlaskiego w 1795 roku^[8].

Według Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności, przeprowadzonego w 1921 roku, wieś Jacewicze zamieszkiwało 45 osób (23 kobiety i 22 mężczyzn) w 9 domach. Wszyscy mieszkańcy miejscowości zadeklarowali wówczas białoruską przynależność narodową oraz wyznanie prawosławne. W owym czasie miejscowość znajdowała się w gminie Wyszki^[9].

Inne[edytuj | edytuj kod]

Wieś zamieszkiwana jest przez mniejszość białoruską. Mieszkańcy Jacewicz w codziennych kontaktach posługują się między sobą ukraińską gwarą podlaską, lecz w wyniku uwarunkowań historyczno-geograficznych nie wykształcili ukraińskiej tożsamości narodowej^[10]. W 1980 r. w Jacewiczach dokonano badań dialektologiczno-językowych pod kierunkiem Janusza Siatkowskiego, w ramach których odnotowano, że podstawowym środkiem porozumiewania się mieszkańców między sobą jest gwara o cechach ukraińskich^[11].

Prawosławni mieszkańcy wsi przynależą do parafii pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w niedalekim Rajsku, a wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Wniebowstąpienia Pańskiego w Strabli.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 42969
↑ ^a ^b Wykaz sołectw i sołtysów w gminie Bielsk Podlaski. Urząd Gminy Bielsk Podlaski. [dostęp 2013-11-23].
↑ Wieś Jacewicze w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-11-25] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 361 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
↑ ^a ^b GUS. Wyszukiwarka TERYT
↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
↑ Karol de Perthées , Mappa Szczegulna Woiewodztwa Podlaskiego, 1795
↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 5: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 39 (30).
↑ Jerzy Hawryluk. Chto my je? Jakaja nasza mowa?. „Над Бугом і Нарвою”. 3, 2005. Związek Ukraińców Podlasia. [dostęp 2016-10-07]. (pol.).
↑ Stanisław Glinka: Atlas gwar wschodniosłowiańskich Białostocczyzny. Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1980, s. 52. [dostęp 2019-03-07].

[prng-1] Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 42969

[sołectwa-2] Wykaz sołectw i sołtysów w gminie Bielsk Podlaski. Urząd Gminy Bielsk Podlaski. [dostęp 2013-11-23].

[pwl-3] Wieś Jacewicze w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-11-25] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.

[nsp-4] GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..

[poczta-5] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 361 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .

[teryt-6] GUS. Wyszukiwarka TERYT

[roz-7] Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)

[8] Karol de Perthées , Mappa Szczegulna Woiewodztwa Podlaskiego, 1795

[Spis1921-9] Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 5: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 39 (30).

[NadBuhom-10] Jerzy Hawryluk. Chto my je? Jakaja nasza mowa?. „Над Бугом і Нарвою”. 3, 2005. Związek Ukraińców Podlasia. [dostęp 2016-10-07]. (pol.).

[Glinka-11] Stanisław Glinka: Atlas gwar wschodniosłowiańskich Białostocczyzny. Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1980, s. 52. [dostęp 2019-03-07].

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[1]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

Wsie	Augustowo Bańki Biała Bolesty Brześcianka Chraboły Deniski Dobromil Dubiażyn Grabowiec Haćki Hołody Hryniewicze Duże Hryniewicze Małe Husaki Jacewicze Knorozy Knorydy Kotły Kozły Kożyno Krzywa Lewki Łoknica Łubin Kościelny Łubin Rudołty Malinowo Miękisze Mokre Nałogi Ogrodniki Orzechowicze Parcewo Pasynki Pietrzykowo-Gołąbki Pietrzykowo-Wyszki Piliki Pilipki Ploski Plutycze Proniewicze Rajki Rajsk Rzepniewo Saki Sierakowizna Skrzypki Duże Skrzypki Małe Sobótka Stołowacz Stryki Stupniki Szastały Treszczotki Truski Widowo Woronie Zawady Zubowo
Kolonie	Orlanka
Osady leśne	Grabowiec
Integralne. części wsi	Bielanowszczyzna Dobromil (kolonia) Dwór Gaj Hendzel Knorydy Górne Knorydy Podleśne Knorydy Średnie Korpacz Koszarka Kożyno (kolonia) Kożyno Duże Kożyno Małe Na Brańskiej Podbiele Rajsk (kolonia) Sobotczyzna Stupniki (kolonia) Szewele Użyki Widowo (kolonia)