Jan Sędek

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Sebastian Sędek
Data i miejsce urodzenia

23 czerwca 1907
Czarnów

Data i miejsce śmierci

2 listopada 1982
Warszawa

Zawód, zajęcie

adwokat

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Złoty Krzyż Zasługi
Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (srebrna)

Jan Sebastian Sędek (ur. 23 czerwca 1907 w Czarnowie k. Kielc, zm. 2 listopada 1982 w Warszawie) – adwokat, żołnierz konspiracji.

Życie[edytuj | edytuj kod]

Był synem kierownika szkoły powszechnej w rodzinnej miejscowości. Od 1916 pobierał tam systematyczną naukę, następnie uczęszczał do państwowego gimnazjum im. Mikołaja Reja w Kielcach (matura w 1927). W tym samym roku podjął studia prawnicze na UW. Od 1 października 1931 służył w Batalionie Podchorążych Rezerwy Piechoty nr 2 w Biedrusku. Od 19 grudnia 1932 do kwietnia 1934 pełnił funkcję Koła Prawników studentów UW[1].

Po obronie magisterium (1934) odbywał aplikację (od 1935) u Jana Pieńczykowskiego, której nie ukończył (miała trwać do 1940). Jako porucznik walczył w wojnie obronnej (awansował do stopnia kapitana), odnosząc rany w walkach nad Wartą i w okolicach Łodzi[1].

Kontynuował pracę w kancelarii Pieńczykowskiego (który zginął w Katyniu[2]) pod patronatem Lucjana Łopuszyńskiego (zginął w Auschwitz-Birkenau[3]), potem Jerzego Bierońskiego i Tadeusza Kieliszczyka. Egzamin adwokacki i ślubowanie składał przed dziekanem Tajnej Rady Adwokackiej – Bohdanem Suligowskim i Witoldem Bayerem. Po egzaminie przed dziekanem okupacyjnym został adwokatem w Warszawie[1].

Od 20 marca 1940 był członkiem ZWZ, a następnie do kwietnia 1944 w AK. Między lutym a kwietniem 1941 był przetrzymywany na Pawiaku po aresztowaniu przez gestapo[1]. Należał do NSZ i Organizacji Polskiej. W 1945 został członkiem sztabu Okręgu Warszawskiego NSZ[4].

Po wojnie był więziony (1945–1949). Po zatarciu skazania w 1956 został ponownie adwokatem[1].

W 1976 sprzeciwił się zmianom w Konstytucji PRL[4]. Na emeryturze od 1978. Był członkiem m.in. ZBOWiD, FJN[5].

Zmarł w Warszawie. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 64-5-18,19)[6].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e E. Muszalski, Adw. Jan Sebastian Sędek, „Palestra”, 27, 1983, nr 11 (311), s. 66.
  2. ↑ S. Mikke, Adwokaci – ofiary Katynia, „Palestra”, 48, 2003, nr 3–4 (543–544), s. 15.
  3. ↑ J. Dębski, Polscy adwokaci w obozie koncentracyjnym Auschwitz 1940–1945. Słownik biograficzny, Oświęcim 2016, s. 254.
  4. ↑ a b W.J. Muszyński, Duch młodych. Organizacja Polska i Obóz Narodowo-Radykalny w latach 1934–1944. Od studenckiej rewolty do konspiracji niepodległościowej, Warszawa 2011, s. 128, przypis nr 114.
  5. ↑ a b E. Muszalski, Adw. Jan Sebastian Sędek, „Palestra”, 27, 1983, nr 11 (311), s. 67.
  6. ↑ Cmentarz Stary w Warszawie: FELICJA SZCZERBIŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-09-13].
  7. ↑ Stolica : warszawski tygodnik ilustrowany. R. 18, 1963 nr 4 (27 I), Warszawskie Wydawnictwo Prasowe RSW "Prasa", 1963, s. 18 [dostęp 2020-09-13].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Sędek&oldid=71796259”