Jerzy Paszkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Paszkowski
generał brygady w st. spocz. generał brygady w st. spocz.
Data i miejsce urodzenia

24 lipca 1946
Kiełpiny

Przebieg służby
Lata służby

1966–2001

Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL
Siły Zbrojne RP

Jednostki

12 pułk KBW
Wojskowa Akademia Techniczna
73 pułk czołgów
5 Dywizja Pancerna
27 pułk czołgów, MON

więcej patrz tekst

Stanowiska

• pomocnik dowódcy kompanii czołgów ds. technicznych
• inżynier pułku
• szef służby czołgowo-samochodowej
• starszy pomocnik szefa służby czołgowo-samochodowej w DPanc więcej patrz tekst

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Jerzy Paszkowski (ur. 24 lipca 1946 w Kiełpinach)[1]generał brygady Wojska Polskiego; szef Zarządu Technicznego w Sztabie Generalnym WP (1995–2001).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jerzy Paszkowski urodził się 24 lipca 1946 w Kiełpinach. Od kwietnia 1966 żołnierz służby zasadniczej w 12 pułku KBW w Szczecinie. Następnie rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym[2] Wojskowej Akademii Technicznej, które ukończył w 1971. Zawodową służbę wojskową rozpoczął we wrześniu 1971 w 73 pułku czołgów w Gubinie na stanowiskach: pomocnik dowódcy kompanii czołgów ds. technicznych; inżynier pułku; szef służby czołgowo-samochodowej. W 1976 został wyznaczony na starszego pomocnika szefa służby czołgowo-samochodowej w dowództwie 5 Dywizji Pancernej. W latach 1977–1979 był szefem służb technicznych – zastępcą dowódcy 27 pułku czołgów w Gubinie. W 1980 odbywał praktykę w Sztabie Służb Technicznych MON i po jej zakończeniu objął stanowisko starszego asystenta i wykładowcy Zakładu Taktyki i Sztuki Operacyjnej Instytutu systemów Zabezpieczenia Materiałowo – Technicznego Wojsk Wojskowej Akademii Technicznej[1].

W sierpniu 1984 otrzymał przydział służbowy do Elbląga, gdzie sprawował obowiązki szefa służb technicznych – zastępcy dowódcy 16 Dywizji Pancernej. W 1988 po studiach w Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR został skierowany do Wrocławia, gdzie objął stanowisko szefa sztabu – zastępcę szefa służb technicznych w Dowództwie Śląskiego Okręgu Wojskowego. W marcu 1990 był szefem służb technicznych – zastępcą dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego w Bydgoszczy. W 1992 na tym stanowisku był awansowany na stopień generała brygady przez prezydenta RP Lecha Wałęsę. W styczniu 1994 po zmianach organizacyjno-etatowych w Sztabie Generalnym WP objął funkcję szefa Zarządu Eksploatacji, a w 1995 szefa zarządu Technicznego. 23 maja 2001 po 35 latach służby wojskowej został zwolniony z zawodowej służby[1]. 15 sierpnia 2001 prezydent RP Aleksander Kwaśniewski uhonorował go specjalnym listem wraz z innymi generałami WP przechodzących w stan spoczynku[3]. Aktualnie działa w Klubie Generałów i Admirałów RP[4].

Awanse[1][edytuj | edytuj kod]

(...)

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia[1][edytuj | edytuj kod]

i inne

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mariusz Jędrzejko, Mariusz Krogulski, Marek Paszkowski: Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej (1989-2002). Warszawa: Von Borowiecky, 2002. ISBN 83-87689-46-7.