Joachim-Jean-Xavier d’Isoard

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Joachim-Jean-Xavier d’Isoard
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Portret kardynała d’Isoarda z 1830 roku
Herb duchownego Lux nostris, hostibus ignis
Naszym światłem, ogniem dla wrogów
Kraj działania

Francja

Data i miejsce urodzenia

23 października 1766
Aix-en-Provence

Data i miejsce śmierci

7 października 1839
Paryż

Arcybiskup Metropolita Auch
Okres sprawowania

od 1828

Dziekan Roty Rzymskiej
Okres sprawowania

1823–1827

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1805

Sakra biskupia

11 stycznia 1829

Kreacja kardynalska

25 czerwca 1827
Leon XII

Kościół tytularny

Saint-Pierre-aux-Liens oraz Saint-Trinité-des-Monts

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

19 stycznia 1829

Konsekrator

Jean-Baptist-Marie-Anne-Antoine de Latil

Współkonsekratorzy

Jean-Pierre de Gallien de Chabons
Jules-François de Simony

Joachim-Jean-Xavier d’Isoard (ur. 23 października 1766 w Aix-en-Provence, zm. 7 października 1839 w Paryżu) – francuski arcybiskup i kardynał, dziekan Roty Rzymskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 23 października 1766 w Aix-en-Provence[1].

Studiował w seminarium w Aix. W 1803 został mianowany audytorem Roty Rzymskiej na Francję. Święcenia kapłańskie przyjął w 1805. Podczas rewolucji francuskiej schronił się w Weronie. Po upadku Robespierrea powraca do Aix-en-Provence. Po powrocie Napoleona w 1815 został mianowany przez Stolicę Apostolską chargé d’affaires na Francję. W 1823 został przez Ludwika XVIII mianowany baronem. W 1829 król Karol X nadał mu tytuł książęcy[2].

15 grudnia 1828 został nominowany do sakry biskupiej przez papieża Leona XII. Święceń biskupich udzielił mu kardynał Jean-Baptist-Marie-Anne-Antoine de Latil dnia 11 stycznia 1829 r. Wtedy też został arcybiskupem metropolitą Auch. Urząd ten sprawował aż do śmierci. 13 czerwca 1839 król Louis-Philippe wyznaczył go arcybiskupem Lyonu i prymasem Galów. Z powodu śmierci 7 października 1839 nie zdążono przeprowadzić ingresu, przez co d’lsoard nigdy nie objął tej stolicy biskupiej[2].

W okresie od 10 marca 1823 do 25 czerwca 1827 piastował funkcję dziekana Roty Rzymskiej.

Na konsystorzu odbytym 25 czerwca 1827 papież Leon XII podniósł go do rangi kardynała. Po kreacji kardynalskiej brał udział w dwóch konklawe: w 1829, które wybrało Piusa VIII oraz w 1830-1831, kiedy wybrano Grzegorza XVI. W okresie od 17 września 1827 do 15 kwietnia 1833 jego stolicą tytularną był kościół San Pietro w Vincoli, zaś od 15 kwietnia 1833 do 7 października 1839 (śmierci) kościół Świętej Trójcy w Monte Pincio[2].

W 1833 udzielił sakry biskupiej Toussaintemu Casanelli d’Istria.

Zmarł w wieku 73 lat, 7 października 1839 w Paryżu[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b David M. Cheney, Joachim-Jean-Xavier Cardinal d’Isoard [Catholic-Hierarchy] [online], www.catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-06-17].
  2. a b c Salvador Miranda, The Cardinals of the Holy Roman Church – Biographical Dictionary – Consistory of June 25, 1827 [online], webdept.fiu.edu [dostęp 2018-06-17].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]