Kłopotnica (wieś)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kłopotnica
wieś
Ilustracja
Kapliczka w centrum wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

lwówecki

Gmina

Mirsk

Wysokość

450-490[2] m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

46[3]

Strefa numeracyjna

75

Kod pocztowy

59-630[4]

Tablice rejestracyjne

DLW

SIMC

0191230

Położenie na mapie gminy Mirsk
Mapa konturowa gminy Mirsk, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kłopotnica”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kłopotnica”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kłopotnica”
Położenie na mapie powiatu lwóweckiego
Mapa konturowa powiatu lwóweckiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kłopotnica”
Ziemia50°56′08″N 15°29′24″E/50,935556 15,490000[1]

Kłopotnica (niem. Neusorge, przysiółek Nonnenwald) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lwóweckim, w gminie Mirsk.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Kłopotnica to mała wieś o rozproszonej zabudowie leżąca na Pogórzu Izerskim, na Przedgórzu Rębiszowskim, na północno-wschodnich zboczach Wygorzela, na wysokości około 450-490 m n.p.m.[5][6]. Wieś graniczy z podobnej wielkości wsią Proszowa[2].

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

W Kłopotnicy jest zamieszkanych 18 domów. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 46 mieszkańców[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kłopotnica powstała jako przysiółek wsi Grudza w okresie wojny trzydziestoletniej. Była własnością benedyktynek z Lubomierza.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 54602
  2. a b Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 1: A-Ł. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 328-330. ISBN 83-85773-60-6.
  3. a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 488 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  5. Góry i Pogórze Izerskie, mapa turystyczna, skala 1:100 000, PPWK, Warszawa-Wrocław, 1991, wydanie pierwsze, nr katal. 30-107-01
  6. Góry Izerskie, mapa turystyczna, skala 1:50 000, Wydawnictwo Turystyczne Plan, Jelenia Góra 2008/2009, wyd. V, ISBN 978-83-60975-68-8

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]