Kamień runiczny z Gunderup

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamień runiczny z Gunderup

Kamień runiczny z Gunderup (DR 143) – kamień runiczny pochodzący z I połowy X wieku, znajdujący się w kościele w Gunderup w gminie Aalborg w duńskim regionie Jutlandia Północna[1].

Kamień został opisany po raz pierwszy w sporządzonej około 1629 roku relacji pióra Jona Skonviga. Wieńczył wówczas niewielki kopiec grobowy, położony kilka kilometrów na południe od Gunderup[1][2]. Kopiec ten został w późniejszym okresie zniszczony, duński uczony J. Kruse podczas wizji lokalnej w 1841 roku stwierdził, iż urządzono w nim magazyn na ziemniaki[3]. Sam kamień udało się odkopać w 1898 roku[2].

Granitowy głaz ma 246 cm wysokości, 74,5 cm szerokości i grubość 64,5 cm. Inskrypcja, pisana bustrofedonem, wyryta została w czterech rzędach na dwóch ścianach kamienia[2]. Jej tekst głosi:

tuki : raisþi : stini : þąisi : auk : karþi : kub(l) (:) | : þausi : aft aba : mak : sin : þaikn : kuþan : auk :
tufu : muþur : siną : þau : lika : baþi : i : þaum : hauki : | abi : uni : tuka : fiaR : sins : aft : sik :[1]

co znaczy:

Toke wystawił ten kamień i wzniósł ten pagórek dla Abego, swego ojczyma, wspaniałego pana, oraz dla Tovy, swej matki. Tu spoczywają obydwoje na tym wzgórzu. Abe uczynił Tokego swym spadkobiercą[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c DK NJy 46. christerhamp.se. [dostęp 2014-10-07]. (szw.).
  2. a b c Gunderup-sten 1. runer.ku.dk. [dostęp 2014-10-07]. (duń.).
  3. a b Marian Adamus: Tajemnice sag i run. Wrocław: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1970, s. 159.