Kaplica św. Bartłomieja w Kannie
32°44′51″N 35°20′18″E/32,747500 35,338333 Widok kaplicy od ulicy | |||||||
| Państwo | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||
| Wyznanie | |||||||
| Kościół | |||||||
| Patriarchat | |||||||
| Wezwanie | |||||||
| |||||||
Położenie na mapie Izraela  | |||||||
| 32°44′51″N 35°20′18″E/32,747500 35,338333
| |||||||
Kaplica św. Bartłomieja w Kannie – kaplica rzymskokatolicka położona w miejscowości Kefar Kanna, na północy Izraela. Jest ona pod wezwaniem Apostoła Bartłomieja, z tego powodu czasami jest nazywana Kaplicą Natanaela.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Kaplica św. Bartłomieja jest położony w centralnej części miejscowości Kefar Kanna, w Dolnej Galilei na północy Izraela.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1641 roku franciszkanie z Kustodii Ziemi Świętej rozpoczęli proces pozyskiwania gruntów w Kannie. Proces ten został zakończony w 1879 roku. Kaplica została wybudowana w 1885 roku[1]. Powstała ona w miejscu, w którym według chrześcijańskiej tradycji znajdował się dom Apostoła Bartłomieja[2]. Możliwe jest, że właśnie poprzez znajomość z Bartłomiejem, Jezus Chrystus został zaproszony na wesele, gdzie doszło do cudu w Kanie Galilejskiej[3] opisanego w Nowym Testamencie[a].
Opis budowli[edytuj | edytuj kod]
Jest to niewielki parterowy budynek, który od frontu posiada cztery pilastery z okrągłym oknem pośrodku. Powyżej umieszczono symbol zakonu franciszkanów i Kustodia Ziemi Świętej z podpisem: „Dom S Nathanaelis Bartholomaei Apostoli” („Dom Apostoła Bartłomieja Natanaela”). U szczytu znajduje się niewielki metalowy krzyż.
Wnętrze kaplicy jest niezwykle proste i prawie całkowicie pozbawione ozdób. Ma kształt prostokąta, z szeroką apsydą po stronie zachodniej. Ołtarz stoi na podeście. Przy ołtarzu umieszczono płaskorzeźbę przedstawiającą spotkanie Bertłomieja i Filipa z Jezusem Chrystusem[b]. Nad ołtarzem jest obraz przedstawiający scenę śmierci świętego Bartłomieja – z rozkazu króla Astiagesa pojmano go w mieście Albanopolis. Był męczony, rozpięty na krzyżu głową w dół, żywcem obdarty ze skóry, ukrzyżowany, a następnie ścięty.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zobacz: Ewangelia Jana 2,1-11: „(1) Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusa. (2) Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. (3) A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: Nie mają już wina. (4) Jezus Jej odpowiedział: Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czyż jeszcze nie nadeszła godzina moja? (5) Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie. (6) Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. (7) Rzekł do nich Jezus: Napełnijcie stągwie wodą! I napełnili je aż po brzegi. (8) Potem do nich powiedział: Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu! Oni zaś zanieśli. (9) A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem – nie wiedział bowiem, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli – przywołał pana młodego (10) i powiedział do niego: Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory. (11) Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.” Tłumaczenie według Biblii Tysiąclecia.
- ↑ Zobacz: Ewangelia Jana 1,48-49: „(48) Powiedział do Niego Natanael: Skąd mnie znasz? Odrzekł mu Jezus: Widziałem cię, zanim cię zawołał Filip, gdy byłeś pod drzewem figowym. (49) Odpowiedział Mu Natanael: Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś Królem Izraela!.” Tłumaczenie według Biblii Tysiąclecia.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Cana. [w:] Custodia Terrae Sanctae [on-line]. [dostęp 2015-01-01]. (ang.).
- ↑ Humphreys 2000 ↓, s. 332.
- ↑ Rienecker 2001 ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrew Humphreys, Neil Tilbury: Izrael i terytoria palestyńskie. Bielsko-Biała: Pascal, 2000. ISBN 83-87696-88-9.
- Fritz Rienecker, Gerhard Maier: Leksykon biblijny. Waldemar Chrostowski (red.). Warszawa: Oficyna wydawnicza „Vocatio”, 2001, s. 524, seria: Prymasowska Seria Biblijna. ISBN 83-7146-061-9.