Karl Pruter

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karl
Karl Hugo Pruter
Hugo Rehling Strongmiller
biskup Bostonu
Ilustracja
Kraj działania

Stany Zjednoczone Ameryki

Data urodzenia

3 lipca 1920

Data śmierci

18 listopada 2007

arcybiskup Chrystusowego Kościoła Katolickiego
Okres sprawowania

1967-1991

biskup pomocniczy Chrystusowego Kościoła Katolickiego
Okres sprawowania

1991-2007

Wyznanie

starokatolicyzm

Kościół

Chrystusowy Kościół Katolicki

Prezbiterat

7 listopada 1965

Nominacja biskupia

1967

Sakra biskupia

7 listopada 1967

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

7 listopada 1967

Miejscowość

Shrub Oak

Miejsce

Kaplica prokatedralna Bielorussicum

Konsekrator

Peter Andreas Zhurawetzky

Współkonsekratorzy

Uladyslau Ryzy-Ryski

Karl Hugo Pruter, właściwie Hugo Rehling Prüter (ur. 3 lipca 1920, zm. 18 listopada 2007) – amerykański duchowny, pisarz, episcopus vagans, założyciel i biskup Chrystusowego Kościoła Katolickiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w rodzinie luterańskiej w Poughkeepsie jako Hugo Rehling Strongmiller. Wychował się w środowisku niemieckich emigrantów w Pensylwanii. Po zamążpójściu matki przyjął nazwisko ojczyma. Studiował kolejno na: Northeastern University (licencjat), Lutheran Theological Seminary at Philadelphia (magister teologii), Roosevelt University (magister pedagogiki) i Boston University (magister historii)[1].

W latach 1945-1963 minister Chrześcijańskich Zborów Kongregacjonalistów, które w 1957 wraz z Kościołem Ewangelickim i Reformowanym utworzyły Zjednoczony Kościół Chrystusa. Oponent tej unii kościelnej. Zrezygnował z funkcji pastora, wyjechał do Niemiec, gdzie pracował jako nauczyciel. W tym czasie odszedł formalnie od kongregacjonalistów i związał się z niezależnym ruchem sakramentalnym (ISM). Wpływ na jego decyzję miała podróż po krajach Europy i zetknięcie się tam ze starokatolicyzmem.

Po powrocie z Republiki Federalnej Niemiec, poszukując swojego miejsca w Kościele, nawiązał w 1965 roku kontakt z niekanonicznym arcybiskupem prawosławnym, Peterem Andreasem Zhurawetzkym, który najpierw wyświęcił go na księdza, a kilka lat później konsekrował na biskupa. Karl Pruter mieszkał w tym czasie w Bostonie i zorganizował misję starokatolicką w dzielnicy Back Bay. Po usamodzielnieniu się spod jurysdykcji Petera Zhurawetzky'ego przeniósł swoją siedzibę do indiańskiej osady Zuni. Poza duszpasterstwem, podjął działalność pisarską oraz publicystyczną. Założone przez niego St. Willibrord's Press stało się głównym amerykańskim wydawnictwem zajmującym się tematyką starokatolicyzmu oraz niezależnym ruchem sakramentalnym[2]. Do jego najważniejszych publikacji należy almanach The Directory of Autocephalous Bishops of the Apostolic Succession, w którym zostały zebrane informacje o biskupach wagabundach (episcopi vagantes) oraz ich liniach sukcesji apostolskiej.

Karl Pruter od lat osiemdziesiątych XX wieku mieszkał w miasteczku Highlandville, gdzie obok swojego domu zbudował kapliczkę z ołtarzem do sprawowania liturgii. W 1984 roku budynek ten znalazł się w Księdze Rekordów Guinessa jako najmniejsza katedra na świecie[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Prüter, Karl 1920- (Hugo R. Pruter). encyclopedia.com. [dostęp 2023-04-28]. (ang.).
  2. St. Willibrord's Press. saintwillibrordpress.com. [dostęp 2023-04-28]. (ang.).
  3. Bobbie Sawyer: World's smallest cathedral' to shut doors. sbj.net, 2010-10-26. [dostęp 2023-04-28]. (ang.).