Kościół św. Jana Chrzciciela w Bochum-Wiemelhausen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Jana Chrzciciela
St.-Johannes-Kirche
kościół parafialny
Ilustracja
Widok na kościół z zachodu, 2007
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Nadrenia Północna-Westfalia

Miejscowość

Bochum-Weimelhausen

Adres

Brenscheder Straße 43, 44799 Bochum

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki (łaciński)

Parafia

św. Jana Chrzciciela w Bochum

Wezwanie

św. Jana Chrzciciela

Wspomnienie liturgiczne

24 czerwca, 29 sierpnia

Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie

świętego
Alberta Wielkiego

Położenie na mapie Nadrenii Północnej-Westfalii
Mapa konturowa Nadrenii Północnej-Westfalii, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jana Chrzciciela”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jana Chrzciciela”
Ziemia51°27′10,2″N 7°13′58,3″E/51,452833 7,232861

Kościół św. Jana Chrzciciela (niem. St.-Johannes-Kirche) – parafialny kościół rzymskokatolicki w niemieckim mieście Bochum, w dzielnicy Wiemelhausen.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwszą budowlę ukończono w 1868 roku, był to ceglany budynek, w którym znajdowała się plebania, kaplica i szkoła. Kaplica była filią parafii śś. Apostołów Piotra i Pawła z dzielnicy Innenstadt. Otwarcie kopalni Prinz Regent w 1869 roku spowodowało sprowadzenie się wielu katolików w okolice obiektu, co doprowadziło do przepełnienia szkoły. Częściowo zmieniono układ pomieszczeń w celu przyjęcia większej ilości uczniów, w tym celu lekcje organizowano również w mieszkaniach nauczycieli. Około 1876 roku wzniesiono nową plebanię, a wcześniejszy budynek w całości wykorzystywano do celów oświatowych[1].

Jesienią 1883 roku ksiądz wikariusz Johannes Schöttler zainicjował budowę kościoła. 11 maja 1886 roku wmurowano kamień węgielny[1]. Na architekta świątyni wybrano Hermanna Wielersa[2]. 19 czerwca 1887 ukończono budowę, a 15 września tego roku odbyła się konsekracja. 1 października 1888 wydzielono parafię św. Jana Chrzciciela, na zakup brakującego wyposażenia i pokrycie długów związanych z budową nowo powstałej parafii przekazano 20 000 marek. 24 października 1907 konsekrowano kaplicę filialną pw. św. Jana Ewangelisty. W 1930 roku do kościoła parafialnego dobudowano 30-metrową wieżę, a sam kościół znacznie powiększono. Konsekracja po remoncie odbyła się w Niedzielę Palmową w 1931 roku. Podczas II wojny światowej na płaskim dachu wieży wzniesiono niewielki punkt obserwacyjny w celu namierzania samolotów. Budynek przetrwał naloty wojenne wraz z sąsiednią plebanią – jedyną szkodą były wybite szyby w oknach. W 1964 z terytorium parafii wydzielono parafię św. Alberta Wielkiego[1].

6 września 1969 jest symboliczną datą rozpoczęcia remontu kościoła, gdyż w tym dniu odbyło się pierwsze nabożeństwo w domu młodzieżowym, a nie w świątyni parafialnej. 18 grudnia 1971 biskup Essen Franz Hengsbach poświęcił nowy ołtarz główny i odprawił pierwsze nabożeństwo po remoncie. W styczniu 1972 przebudowano organy. 8 grudnia 1975 w kościele umieszczono i poświęcono XVII-wieczną figurę Madonny. 26 listopada parafia znowu uległa zmniejszeniu, gdyż wydzielono parafię św. Marcina. W maju, czerwcu i lipcu 1981 wyremontowano dach kościoła i przemalowano wnętrze. 30 sierpnia 1981 do kościoła nabyto barokową figurę św. Jana Chrzciciela[1].

Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Świątynia neogotycko-modernistyczna, trójnawowa. Żebra na sklepieniu są pomalowane na szaro i czerwono. 30-metrową wieżę zwieńcza hełm z krzyżem, do którego przymocowana jest rzeźba przedstawiająca piejącego koguta[3]. Nad ołtarzem wisi brązowy krzyż tarczowy, wykonany w 1972 roku przez Manfreda Espetera z Münsteru. Krzyż zdobią cztery górskie kryształy. Do górnej belki krzyża przymocowana jest niewielka gołębica. Chrystus nie posiada korony cierniowej, lecz aureolę. Nie jest też do krzyża przybity, lecz stoi wyprostowany[4]. Droga krzyżowa jest wykonana z mozaiki. Jej projekt opracował Albert Sögtrop z Krefeld, który wykonał również witraże w kaplicy św. Jana Ewangelisty[5].

Dzwony[edytuj | edytuj kod]

Na wieży kościoła zawieszone są 4 dzwony odlane w 1901 roku. Te początkowo wisiały na drewnianej dzwonnicy w ogrodzie parafii, w 1931 roku przewieszono je do nowo wybudowanej wieży[6].

Dane dzwonów
Waga (kg) Ton Średnica (m) Ludwisarnia
850 fis' 1,26 Bochumer Verein
1200 dis' 1,43 Bochumer Verein
1600 cis' 1,57 Bochumer Verein
2600 h0/b0 1,88 Bochumer Verein

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Aus der Geschichte von St. Johannes ǀ St. Johannes Bochum-Wiemelhausen [online], www.st-johannes-bo.de [dostęp 2021-08-29].
  2. ruhr-bauten.de: Detailauswahl [online], www.ruhr-bauten.de [dostęp 2021-08-29].
  3. Der Turmschmuck ǀ St. Johannes Bochum-Wiemelhausen [online], www.st-johannes-bo.de [dostęp 2021-08-29].
  4. Das Kreuz ǀ St. Johannes Bochum-Wiemelhausen [online], www.st-johannes-bo.de [dostęp 2021-08-29].
  5. Der Kreuzweg ǀ St. Johannes Bochum-Wiemelhausen [online], www.st-johannes-bo.de [dostęp 2021-08-29].
  6. Die Glocken ǀ St. Johannes Bochum-Wiemelhausen [online], www.st-johannes-bo.de [dostęp 2021-08-29].