Kościół św. Marii Magdaleny w Valletcie
| Kościół | |||||||
| |||||||
| Państwo | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość |
Valletta, Merchants Street (Triq il-Merkanti)/North Street (Triq it-Tramuntana) | ||||||
| Wyznanie | |||||||
| Kościół |
rzymskokatolicki | ||||||
| Archidiecezja | |||||||
| Wezwanie | |||||||
| |||||||
| |||||||
Położenie na mapie Malty  | |||||||
Położenie na mapie Morza Śródziemnego  | |||||||
 35°54′01,0″N 14°31′03,2″E/35,900278 14,517556
| |||||||
Kościół św. Marii Magdaleny (malt. Knisja ta' Santa Marija Madalena, ang. Church of St Mary Magdalene) – rzymskokatolicki kościół w Valletcie na Malcie. Był częścią azylu Sióstr Magdalenek, przylegającego do kościoła. W połowie XX wieku został zdesakralizowany, ponownie poświęcony przez biskupa Charlesa Sciclunę 25 lutego 2015 roku.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kościół zbudowano około roku 1595, jako kościół Sióstr Magdalenek, których klasztor przylegał do niego[1]. Kiedy większość klasztorów była raczej uboga, maltańskie Magdalenki nie mogły się na to uskarżać. W roku 1602 Klemens VIII dał klasztorowi prawo do 1/5 rzeczy ruchomych oraz nieruchomości po zmarłych prostytutkach na Malcie. To zmieniło status majątkowy zakonu; wkrótce stał się najbogatszym klasztorem na Malcie. Praca Sióstr Magdalenek zakończyła się w roku 1798 wraz z przybyciem Francuzów, którzy zabrali wszystkie bogactwa i posiadłości zakonu[2]. Siostry przeniosły się do klasztoru św. Katarzyny. Ostatnia „Magdalenka” zmarła w roku 1846. Kościół służył później żołnierzom wyznania rzymskokatolickiego, stacjonującym w Forcie St. Elmo, jak również rodzinom marynarzy z koszar Camerata po drugiej stronie ulicy[3]. W roku 1941, w czasie II wojny światowej, klasztor został zburzony podczas bombardowania lotniczego. W jego miejscu zbudowana została szkoła podstawowa. Po tym kościół został opuszczony. Jego ołtarze przeniesiono do klasztoru św. Katarzyny. Nieco później, aż do roku 2006, budynek służył jako garaż-przechowalnia pojazdów parad karnawałowych. W roku 2008 kościół został wyczyszczony i częściowo odrestaurowany[4].
Budynek kościoła jest umieszczony na liście National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands pod nrem 00539[5].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Kościół zbudowany jest na planie kwadratu, jego boczna ściana, bardzo wyeksponowana, posiada jedynie dwa okna. Fasada zbudowana w stylu manierystycznym z centralną wnęką wpasowaną w kwadrat budynku. Są tam trzy wnęki, ułożone na dwóch poziomach. Wewnątrz kościoła króluje styl barokowy.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Valletta – St. Mary Magdalen. malta-canada.com. [dostęp 2017-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
- ↑ Magdalene Nuns and Penitent Prostitutes (Valletta). melitensia.blogspot.com. [dostęp 2017-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-22)]. (ang.).
- ↑ Louis Scerri: A convent for fallen women. [w:] Times of Malta [on-line]. 2014-03-23. [dostęp 2017-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-27)]. (ang.).
- ↑ One World – Protecting the most significant buildings, monuments and features of Valletta (65) Church of St Mary Magdalene. [w:] Times of Malta data=2008-12-30 [on-line]. [dostęp 2017-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-27)]. (ang.).
- ↑ Church of Mary Magdalene. National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands, 2012-08-27. [dostęp 2015-10-31]. (ang.).
- † Zburzone / Rozebrane / Ruiny