Kościół św. Rafała Kalinowskiego w Warszawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Rafała Kalinowskiego
w Warszawie
A-1005 z dnia 26.01.2010[1](założenie urbanistyczne i zespół budowlany Akademii Obrony Narodowej w Rembertowie)
kościół parafialny
Ilustracja
Widok ogólny kościoła
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

wojskowa św. Rafała Kalinowskiego w Warszawie

Wezwanie

św. Rafała Kalinowskiego

Wspomnienie liturgiczne

20 listopada

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Rafała Kalinowskiegow Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Rafała Kalinowskiegow Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Rafała Kalinowskiegow Warszawie”
Ziemia52°15′57,97″N 21°10′27,04″E/52,266103 21,174178

Kościół świętego Rafała Kalinowskiego w Warszawie – zabytkowy kościół znajdujący się przy al. gen. Chruściela „Montera” 103 w dzielnicy Rembertów w Warszawie, na terenie Akademii Sztuki Wojennej. Należy do Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego i jest podporządkowany bezpośrednio wikariuszowi biskupiemu.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Świątynia została wzniesiona pod koniec XIX wieku jako cerkiew prawosławna pod wezwaniem świętego Jakuba Apostoła. Pełniła ona rolę świątyni garnizonowej dla pobliskiego miasteczka, jakie powstało przy poligonie artyleryjskim wojsk carskich. Parafię tworzyli przeważnie żołnierze służący w miejscowym garnizonie. Cerkiew uroczyście konsekrowano w dniu 11 stycznia 1896 roku.

Po zakończeniu I wojny światowej cerkiew i garnizon zostały przekazane Wojsku Polskiemu. Świątynia została przebudowana na rzymskokatolicki kościół garnizonowy i otrzymała nowe wezwanie.

Po zakończeniu wojny do 1949 roku w świątyni były odprawiane regularne nabożeństwa. W 1950 roku obiekt został zamknięty dla celów kultu religijnego, by umieścić w nim magazyn sprzętu hydraulicznego. Po transformacji systemowej 1989, w październiku 1991 roku, została powołana rzymskokatolicka parafia garnizonowa i przywrócono obiektowi funkcje sakralne. W dniu 15 listopada 1992 roku Prymas Polski Józef Glemp dokonał rekoncyliacji świątyni[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]