Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Gnieźnie
2595/A z dnia 21.06.1996[1] | |||||||||
kościół filialny | |||||||||
Państwo | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||
Miejscowość | |||||||||
Wyznanie | |||||||||
Kościół | |||||||||
Parafia | |||||||||
Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Gniezna | |||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |||||||||
Położenie na mapie powiatu gnieźnieńskiego | |||||||||
52°32′04,8″N 17°36′01,7″E/52,534667 17,600472 |
Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Gnieźnie – rzymskokatolicki kościół filialny, poprzednio ewangelicki i garnizonowy, z I poł. XIX w. Mieści się przy ul. Bolesława Chrobrego. Należy do parafii pw. Świętej Trójcy w Gnieźnie[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Budowę rozpoczęto w 1838 r. według projektu Karla Friedricha Schinkla. Kościół został rozbudowany w latach 1896-1897 według projektu Wesnigka. Konsekrowany 25 września 1842 przez bpa Andreasa Wilhelma Freymarka, superintendenta generalnego z Poznania (służył zarówno parafii obejmującej miasto i sąsiednie wioski, jak i zborowi wojskowemu).
W okresie II Rzeczypospolitej kościół był we władaniu parafii należącej do superintendentury Gniezno Ewangelickiego Kościoła Unijnego[3].
W 1945 świątynia została przejęta przez Kościół katolicki i uzyskała wezwanie NMP Królowej Polski.
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Jest to budowla w stylu arkadowym, z cegły, położona pośrodku skweru u zbiegu ulic Bolesława Chrobrego i Łubieńskiego. Wzniesiono ją na planie zbliżonym do kwadratu, z wieżą od strony ulicy i półkoliście zamkniętym prezbiterium od strony przeciwnej. Wnętrze okalają empory. Ołtarz marmurowy, nad tabernakulum obraz Matki Bożej. Posiada dwie zakrystie. Wieża czworoboczna, czterokondygnacyjna, z trójkami okien zamkniętymi półkoliście, zwieńczona ceglanym hełmem w kształcie stożka. W głównym wejściu zachowały się oryginalne drzwi ramowo-płycinowe, dekorowane płaskorzeźbami aniołów, z cytatami z Pisma Świętego w języku niemieckim.
W pobliżu znajduje się pomnik św. Wojciecha z 1997 oraz krzyż ustawiony na pamiątkę dwu tysiąclecia chrześcijaństwa.
Galeria
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024 [dostęp 2015-10-03] .
- ↑ Gniezno par. pw. Świętej Trójcy – Fara. archidiecezja gnieżnieńska. [dostęp 2021-02-22].
- ↑ Stefan Grelewski, Wyznania protestanckie i sekty religijne w Polsce współczesnej, Lublin 1937, s. 328.
- Architektura eklektyczna w województwie wielkopolskim
- Dawne kościoły protestanckie w województwie wielkopolskim
- Ewangelicki Kościół Unijny w Polsce
- Świątynie pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny Królowej Polski
- Zabytkowe kościoły w Gnieźnie
- Kościoły rzymskokatolickie w Gnieźnie
- Dzieła Karla Friedricha Schinkla