Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Wszechświata w Warszawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Wszechświata w Warszawie
kościół parafialny
Ilustracja
Świątynia od strony ul. Opaczewskiej
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Wszechświata w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Wszechświata w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Wszechświata w Warszawie”
Ziemia52°12′38,574″N 20°58′13,048″E/52,210715 20,970291

Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Wszechświata[1], także kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Świata[2]rzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się przy ul. Opaczewskiej, w dzielnicy Ochota w Warszawie.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Od 1928 roku w swoim domu przy ul. Opaczewskiej 20 szarytki prowadziły szkołę[3], w której znajdowała się również kaplica[4]. W 1949 roku przy budynku wzniesiono prowizoryczny drewniany kościół, omurowany później cegłą rozbiórkową[3][4]. W marcu 1950 roku arcybiskup Stefan Wyszyński erygował przy kościele parafię[3].

Od lat 60. XX wieku bezskutecznie podejmowano starania o zgodę na budowę nowej świątyni[5]. Uzyskano ją w czerwcu 1977 roku[5]. W październiku 1977 roku biskup Jerzy Modzelewski wmurował akt erekcyjny pod budowę kościoła[6].

Świątynię wraz z niektórymi elementami wystroju (ławy i konfesjonał z drewna dębowego) zaprojektował Leszek Klajnert[5][6]. Powstała w latach 1977−1981[1]. Jest jednonawowa i ma dwie kondygnacje[1]. Skromna bryła kościoła z narożną wieżą[2] przypomina wzbijający się w górę samolot, co stanowiło nawiązanie do pobliskiego lotniska Warszawa-Okęcie[1]. Ściany zewnętrzne pokryto białym tynkiem, a wieżę z dwóch stron rozcięto bruzdami w kształcie krzyży[7]. Od strony północnej świątynia została połączona z domem parafialnym[7].

Na ścianie ołtarzowej umieszczono plastyczny wizerunek Matki Bożej Królowej Wszechświata autorstwa Krzysztofa Gąsiorowskiego, a witraże wykonała Teresa Chromy-Gąsiorowska[1]. Nad frontowymi drzwiami znajduje się balkon chóru z 21-głosowymi organami mechanicznymi z pracowni Włodzimierza Truszczyńskiego[6]. W dolnym kościele umieszczono m.in. krucyfiks autorstwa Jerzego Machaja i mozaikę Matki Boskiej Częstochowskiej Wandy Rodowicz[1].

Kościół został konsekrowany w czerwcu 1982 roku przez kardynała Józefa Glempa[1].

Przed kościołem ustawiono rzeźbę Jezusa Chrystusa wykonaną przez Macieja Maciejewskiego[6]. Od strony ul. Opaczewskiej znajduje się drewniany krzyż z 1904 roku[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Grzegorz Kalwarczyk: Przewodnik po parafiach i kościołach Archidiecezji Warszawskiej. Tom 2. Parafie warszawskie. Warszawa: Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna „Adam”, 2015, s. 799. ISBN 978-83-7821-118-1.
  2. a b Krzysztof Burek, Andrzej Przekaziński: Varsavia Sacra. Skarby kościołów Warszawy. Warszawa: Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, 1996, s. 54. ISBN 83-906364-0-9.
  3. a b c Grzegorz Kalwarczyk: Przewodnik po parafiach i kościołach Archidiecezji Warszawskiej. Tom 2. Parafie warszawskie. Warszawa: Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna „Adam”, 2015, s. 796. ISBN 978-83-7821-118-1.
  4. a b Kościoły Warszawy. Warszawa: Wydawnictwa Rady Prymasowskiej Budowy Kościołów Warszawy, 1982, s. 215.
  5. a b c Grzegorz Kalwarczyk: Przewodnik po parafiach i kościołach Archidiecezji Warszawskiej. Tom 2. Parafie warszawskie. Warszawa: Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna „Adam”, 2015, s. 798. ISBN 978-83-7821-118-1.
  6. a b c d e Historia parafii. [w:] Parafia Najświętszej Maryi Panny Królowej Świata w Warszawie [on-line]. [dostęp 2022-06-11].
  7. a b Grzegorz Mika, Jarosław Zieliński: Ochota dzielnica z klasą. Architektura i mieszkańcy. Warszawa: Fundacja Hereditas, 2019, s. 90. ISBN 978-83-951050-3-6.