Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Bobrowicach

Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Bobrowicach

2117 z dnia 6 maja 1971
kościół parafialny
widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	lubuskie
Miejscowość	Bobrowice
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Podwyższenia Krzyża Świętego w Bobrowicach
Wezwanie	Podwyższenia Krzyża Świętego
Wspomnienie liturgiczne	14 września
Historia Data rozpoczęcia budowy 1853 Data zakończenia budowy 1856 Data poświęcenia 1856
Dane świątyni Styl neogotyk Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 3
Położenie na mapie gminy Bobrowice Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Bobrowicach
Położenie na mapie Polski Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Bobrowicach
Położenie na mapie województwa lubuskiego Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Bobrowicach
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Bobrowicach
51°57′02″N 15°05′16″E

Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Bobrowicach – rzymskokatolicki kościół parafialny w Bobrowicach, w gminie Bobrowice, w powiecie krośnieńskim, w województwie lubuskim. Należy do dekanatu Krosno Odrzańskie.

Historia

W 1853 roku położony został kamień węgielny pod nową świątynię zaprojektowaną przez Friedricha Augusta Stülera. W uroczystości udział wzięli ówczesny proboszcz Kretzschmar oraz burmistrz Klarhak, zasłużony współpracownik proboszcza. Kosztorys na budowę świątyni został oszacowany na 26259 talarów 11 srebrników i 4 fenigów. Inspektorem budowy został Krause z Żar, a kierownikiem budowy Pallack z Frankfurtu nad Odrą.

Poświęcenie nowej świątyni odbyło się w dniu 29 kwietnia 1856 roku. Kościół został poświęcony przez dwóch ludzi: przez Büchel z Berlina i przez Grubera z Krosna Odrzańskiego. Budowa wieży rozpoczęła się dopiero w dniu 19 lipca 1857 roku, a jej budowa została oszacowana na 5042 talarów 21 srebrników. Świątynia przed poświęceniem została wzbogacona o ołtarz, chrzcielnicę, ambonę, żyrandole, lichtarze ołtarzowe, a w następnym roku – 1857 w organy. Dwa nowe dzwony zostały sprowadzone w dniu 22 maja 1873 roku. Ponadto Królowa Elżbieta Ludwika Wittelsbach ofiarowała ołtarzowe Pismo Święte. W ścianie prezbiterium został wmurowany żeliwny relief przedstawiający wieczerzę (na podobieństwo do Leonarda da Vinci). Z ofiar pieniężnych zgromadzonych od wiernych na wyposażenie świątyni uzyskano w sumie 155 talarów 5 srebrników 5 fenigów. Świątynia w 1921 roku oprócz już wyżej wymienionego wyposażenia posiadała także cynową figurę apostoła, obraz ukrzyżowania namalowany przez Carla Gottfrieda Pfannschmidta w 1890 roku (obraz ten mieści się obecnie na plebanii). W zakrystii mieściły się także: barokowy, rzeźbiony krzyż, litografia starej świątyni i obraz przedstawiający starą świątynię bez wieży, trzy dzwony o średnicy 98, 74, 65 centymetrów odlane w latach 1872 i 1874, przez Friedricha Gruhla z Kleinwelka.

Świątynia w 1939 roku należała do parafii ewangelickiej, a należała do prowincji kościelnej Berlin-Brandenburg.

Po II wojnie światowej

Wnętrze świątyni

Od 1945 roku świątynia należy do parafii rzymskokatolickiej. W latach 70. XX wieku został przeprowadzony ogólny remont świątyni, zostało wymienione pokrycie dachu na blachę ocynkowaną, wymienione zostały także posadzki i żyrandole, zostały zlikwidowane empory boczne. Na początku lat 90. został wykonany gładki tynk na filarach (wewnątrz świątyni). Witraż mieszczący się w okrągłym oknie nad prezbiterium, przedstawiający krzyż, został zastąpiony nowym z wizerunkiem Matki Bożej.