Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Gaci

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Gaci
A/1283/411 z dnia 26 stycznia 1957 roku[1]
kościół filialny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Gać

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Jakuba Apostoła w Małujowicach

Wezwanie

Podwyższenia Krzyża Świętego

Wspomnienie liturgiczne

14 września

Położenie na mapie gminy wiejskiej Oława
Mapa konturowa gminy wiejskiej Oława, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Gaci”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Gaci”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Gaci”
Położenie na mapie powiatu oławskiego
Mapa konturowa powiatu oławskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Gaci”
Ziemia50°53′14,485″N 17°21′51,113″E/50,887357 17,364198

Kościół Podwyższenia Krzyża Świętegorzymskokatolicki kościół filialny w Gaci, województwo dolnośląskie. Świątynia należy do parafii św. Jakuba Apostoła w Małujowicach w dekanacie Brzeg południe, archidiecezji wrocławskiej. Dnia 26 stycznia 1957 roku, pod numerem A/1283/411 kościół został wpisany do rejestru zabytków województwa dolnośląskiego.[2]

Historia kościoła[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze informacje o kościele w Gaci pochodzą z 1306 roku. Prezbiterium, zakrystię oraz fundamenty pod pierwsze przęsło nawy wzniesiono w 1 poł. XIV wieku. Około 1450–1460 roku wyposażono świątynię w malowany tryptyk ze sceną Ukrzyżowania Jezusa Chrystusa. W 1534 r. kościół został przejęty przez protestantów. Na początku XVII wieku wybudowano w konstrukcji szachulcowej nawę z kruchtą oraz nakryto prezbiterium drewnianym, polichromowanym stropem z dekoracją o motywach roślinno-zwierzęcych. W zakrystii powstało sklepienie kolebkowe i nadbudowano nad nią lożę kolatorską. W 1. połowie XVII wieku nawę ozdobiono polichromia. W latach 1725–1726 wykonano sygnaturkę, która pełniła funkcję dzwonnicy. Sygnaturka została odnowiona w 1864 roku oraz wykonano więźbę dachową a także wybudowano kruchtę. W czasie działań wojennych, w 1945 roku, kościół został zniszczony. Dopiero w 1956 r. rozpoczęto jego odbudowę. W 1958 roku wykonano nowy dach nad prezbiterium a w 1962 roku murowaną nawę, którą zaprojektował profesor F. Kozakiewicza. W 1982 roku zrekonstruowano sygnaturkę zmieniając kształt hełmu a w 1987 roku nowy strop położono nad prezbiterium i nawą.[3]

Architektura i wnętrze kościoła[edytuj | edytuj kod]

Jest to budowla orientowana, jednonawowa, z trójbocznie zamkniętym, gotyckim prezbiterium oraz nawą w kształcie prostokąta. Prezbiterium od północnej strony jest wydłużone. Zakrystia sklepiona jest kolebą ponad którą znajduje się loża kolatorska z zamurowanymi arkadami.[4]

Cokół i dolna część prezbiterium wykonane zostały z rudy darniowej, natomiast powyżej aż do stropu z cegły zendrówki. Całość kościoła pokrywa stromy dach z gontu. Na prezbiterium znajduje się sygnaturka z namiotowym hełmem, u której szczytu znajduje się chorągiewka z datą 1864. Dekorację zachodniej części prezbiterium są trzy blendy. Okna są ostrołukowe z maswerkami. Wnętrze kościoła salowe, prezbiterium i nawa nakryte współczesnym stropem. Do cennych zabytków należą:

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Katalog zabytków sztuki w Polsce. Seria Nowa, t. IV, z. 4, Województwo wrocławskie (dolnośląskie), pod red. E. Kołaczkiewicz, Powiat oławski Warszawa 2013, s. 28-30.
  • Pilch J., Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska. Warszawa 2005, s. 73.
  • Zabytki sztuki w Polsce. Śląsk, Warszawa 2006, s. 255.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]