Kościół Wszystkich Świętych w Bełchatowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Wszystkich Świętych
528-IX/64 z dnia 23.03.1950[1]
kościół parafialny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Bełchatów

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Wszystkich Świętych

Wezwanie

Wszystkich Świętych

Położenie na mapie Bełchatowa
Mapa konturowa Bełchatowa, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Wszystkich Świętych”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Wszystkich Świętych”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Wszystkich Świętych”
Położenie na mapie powiatu bełchatowskiego
Mapa konturowa powiatu bełchatowskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Wszystkich Świętych”
Ziemia51°20′08,09″N 19°22′31,01″E/51,335581 19,375281

Kościół Wszystkich Świętychrzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu bełchatowskiego archidiecezji łódzkiej. Znajduje się w bełchatowskiej dzielnicy Grocholice.

Historia i architektura[edytuj | edytuj kod]

Pierwotnie była to budowla gotycka i została wzniesiona z kamienia polnego i cegły. Składała się z prostokątnej nawy głównej, małego prezbiterium i zakrystii. Na świątyni była umieszczona sygnaturka. W 1896 roku, w czasie urzędowania księdza proboszcza Franciszka Zająca, świątynia została rozbudowana według projektu architekta Kornelina Szrettera – została powiększona nawa główna, zostały dobudowane dwie kaplice, dwie zakrystie. Następnie, według projektu nowego architekta Feliksa Nowickiego, zostało przebudowane prezbiterium i kruchta oraz zostały wzniesione dwie wieże o wysokości 41 metrów. Po przebudowie kościół uzyskał cechy neoromańskie. Ze starej budowli zachowała się część murów nawy głównej o długości 6 metrów i szkarpy dwóch przęseł. W czasie I wojny światowej w 1914 roku, część murów została uszkodzona, potem świątynia została odbudowana w latach 1917–1920, z zachowaniem pierwotnego wyglądu.

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Do wyposażenia świątyni należą: ołtarz główny w stylu barokowym, ozdobiony rzeźbami z drugiej połowy XVII wieku; 2 ołtarze boczne, kaplice w stylu eklektycznym z 1910 roku, chrzcielnica z kamienia wykonana na przełomie XVII i XVIII wieku, 3 rzeźby w stylu gotyckim z XIV wieku – św. Doroty, św. Katarzyny i św. Magdaleny – które odrestaurowano w 2003 roku, 3 rzeźbykrucyfiksy pochodzące z XVII i XVIII wieku, rzeźba Salvator Mundi pochodząca z XVII wieku, ambona wykonana w 1904 roku ozdobiona barokowymi ornamentami, epitafium Jana Nepomucena Dobrzelewskiego zmarłego w 1841 roku, 2 lichtarze pochodzące z XIX wieku, reprezentujące styl neogotycki. Stacje Drogi Krzyżowej w formie obrazów olejnych na płótnie pochodzące z 1910 roku i współczesne namalowane w 1960 roku. Na kościelnej wieży południowej są zawieszone 2 dzwony; organy pneumatyczne o 13 głosach zostały wykonane w 1901 roku[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2016-01-10].
  2. Bełchatów, parafia Wszystkich Świętych. archidiecezja łódzka. [dostęp 2016-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-16)]. (pol.).