Kościół karmelitów przy Whitefriar Street
| kościół parafialny | |||||||||||||||
 Fasada kościoła | |||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||
| parafia |
Whitefriar Street Parish | ||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||
| Przedmioty szczególnego kultu | |||||||||||||||
| Relikwie | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Dublina  | |||||||||||||||
Położenie na mapie Irlandii  | |||||||||||||||
 53°20′23,08″N 6°15′59,37″W/53,339744 -6,266492
| |||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||
Kościół karmelitów przy Whitefriar Street (ang. Whitefriar Street Carmelite Church; pełna nazwa: Church of Our Lady of Mount Carmel, Whitefriar Street – Kościół Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel przy Whitefriar Street; irl. Eaglais Shráid na mBráithre Bána) – rzymskokatolicki kościół parafialny położony w Dublinie przy 56, St. Aungier Street[a] należący do irlandzkiej prowincji oo. karmelitów.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Założony w roku 1279 kościół został likwidowany w okresie reformacji w 1539 roku. Wspólnota oo. karmelitów powróciła do Dublina w roku 1825, choć nie dokładnie na to miejsce, w którym istniał ich pierwotny klasztor[1].
W 1826 roku arcybiskup Dublina położył kamień węgielny pod budowę kościoła, który zaprojektował architekt George Papworth, również projektant prokatedry w Dublinie. Budowa kościoła zakończyła się w roku 1827, a 11 listopada tego samego roku miała miejsce jego konsekracja[2].
Działająca przy kościele wspólnota oo. karmelitów jest jedną z największych w ich irlandzkiej prowincji. Od października 1974 kościół karmelitów jest również kościołem parafialnym parafii Whitefriar Street w archidiecezji dublińskiej. Karmelici są także kapelanami w szpitalu Cork Street Hospital oraz prowadzą ośrodek pomocy społecznej Whitefriar Street Community Centre, który został oficjalnie otwarty w 1998 roku przez prezydent Irlandii Mary McAleese, aby służyć potrzebom lokalnej społeczności[1].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Kościół Karmelitów jest jednym z największych w Dublinie. Znajdują się w nim jedne z najlepszych organów w Irlandii, zbudowane w 1983 roku przez zakład organmistrzowski Kenneth Jones Organs Limited. Przy kościele działa również chór, którym przez szereg lat kierował organista i muzyk Shane Brennan. Wejście główne do kościoła prowadzi od strony Aungier Street. Przy wejściu znajduje się wystawa poświęcona historii kościoła oraz sklep z pamiątkami i dewocjonaliami. W sąsiedztwie kościoła znajduje się kawiarnia i antykwariat. Wzdłuż chodnika pomiędzy kawiarnią a kościołem karmelici zorganizowali wystawę obrazującą historię ich zakonu i informująca o ich obecnej działalności misyjnej w Zimbabwe[1].
W kościele znajdują się relikwie św. Walentego, przekazane kościołowi w 1836 roku w darze przez papieża Grzegorza XVI. Pierwotnie szczątki świętego spoczywały na cmentarzu św. Hipolita w Rzymie. Obecnie są one złożone w relikwiarzu w północno-wschodnim narożniku kościoła. Nad relikwiarzem ustawiona jest statua św. Walentego. W przeciwieństwie do dwóch katedr, św. Patryka i Kościoła Chrystusowego, które są zwykle pełne turystów, kościół karmelitów jest odwiedzany przez wiernych z całego Dublina, którzy przychodzą tu codziennie i zapalają świeczki ku czci któregoś ze świętych, w tym św. Walentego – patrona zakochanych[3]. Innym świętym, którego szczątki spoczywają w kościele karmelitańskim jest św. Albert z Trapani[1].
Kaplica Najświętszej Maryi Panny z Dublina[edytuj | edytuj kod]
W kościele znajduje się kaplica (ołtarz) z figurą Najświętszej Maryi Panny z Dublina (Our Lady of Dublin), wykonana z flamandzkiego drewna dębowego na przełomie XV i XVI w., należąca przypuszczalnie do byłego opactwa cysterskiego Najświętszej Maryi Panny (St. Mary’s Abbey). Uważa się, że jest to jedyna drewniana figura tego typu, która uniknęła zniszczeń w okresie reformacji[3]. Figura została odnaleziona w 1824 roku przez Johna Spratta i przekazana kościołowi. Uroczystość Najświętszej Maryi Panny z Dublina jest obchodzona 8 września, na który to dzień przypada również święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny[1].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dawniej wejście do kościoła znajdowało się od strony Whitefriar Street, czego ślad pozostał w jego nazwie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e The Irish Province of the Order of Carmelites: Whitefriar Street. www.carmelites.ie. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-30)]. (ang.).
- ↑ Daphne Pochin Mould: Whitefriar Street Church – A Brief History. www.carmelites.ie. [dostęp 2013-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-28)]. (ang.).
- ↑ a b Hamilton 2012 ↓, s. 60.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Freddy Hamilton: Dublin. London: Dorling Kindersley, 2012. ISBN 978-1-40536-864-3. (ang.).