Komenda Rejonu Uzupełnień Lwów Powiat

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Komenda Rejonu Uzupełnień Lwów Powiat
Powiatowa Komenda Uzupełnień
Lwów Powiat
Historia
Państwo

 Polska

Rozformowanie

1939

Tradycje
Rodowód

PKU Lwów Powiat

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

garnizon Lwów

Podległość

DOK VI

Skład

PKU typ II, I

Komendy rejonów uzupełnień DOK VI

Komenda Rejonu Uzupełnień Lwów Powiat (KRU Lwów Powiat) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[1].

Historia komendy[edytuj | edytuj kod]

Na początku lat 20. XX wieku na obszarze Okręgu Korpusu Nr VI została utworzona Powiatowa Komenda Uzupełnień Lwów Powiat obejmująca swoją właściwością powiaty: bóbrecki, lwowski i żydaczowski[2][3].

Z dniem 1 października 1927 roku powiat żydaczowski został włączony do PKU Stryj, która przeszła z obszaru OK X na obszar OK VI[4].

W marcu 1930 roku PKU Lwów Powiat była nadal podporządkowana Dowództwu Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie i administrowała powiatami: lwowskim i bóbreckim[5]. W grudniu tego roku komenda posiadała skład osobowy typ II[6].

Z dniem 1 grudnia 1934 roku minister spraw wojskowych wyłączył powiat przemyślański z PKU Złoczów i przyłączył do PKU Lwów Powiat, którą jednocześnie zaliczył do I typu składów osobowych PKU[7].

31 lipca 1931 roku gen. dyw. Kazimierz Fabrycy, w zastępstwie ministra spraw wojskowych, rozkazem B. Og. Org. 4031 Org. wprowadził zmiany w organizacji służby poborowej na stopie pokojowej. Zmiany te polegały między innymi na zamianie stanowisk oficerów administracji w PKU na stanowiska oficerów broni (piechoty) oraz zmniejszeniu składu osobowego PKU typ I–IV o jednego oficera i zwiększeniu o jednego urzędnika II kategorii. Liczba szeregowych zawodowych i niezawodowych oraz urzędników III kategorii i niższych funkcjonariuszy pozostała bez zmian[8].

W 1938 roku PKU mieściła się przy ul. Kurkowej 12 we Lwowie[9].

1 lipca 1938 roku weszła w życie nowa organizacja służby uzupełnień, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Lwów Powiat została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Lwów Powiat przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938 roku[10], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[11]. Obok wspomnianej ustawy i rozporządzeń wykonawczych do niej, działalność KRU (…) normowały przepisy służbowe MSWojsk. D.D.O. L. 500/Org. Tjn. Organizacja służby uzupełnień na stopie pokojowej z 13 czerwca 1938 roku. Zgodnie z tymi przepisami komenda rejonu uzupełnień była organem wykonawczym służby uzupełnień[12].

Komendant rejonu uzupełnień w sprawach dotyczących uzupełnień Sił Zbrojnych i administracji rezerw podlegał bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI, który był okręgowym organem kierowniczym służby uzupełnień. Rejon uzupełnień nie uległ zmianie i nadal obejmował powiaty: lwowski, bóbrecki i przemyślański[1].

Obsada personalna[edytuj | edytuj kod]

Poniżej przedstawiono wykaz oficerów zajmujących stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień i komendanta rejonu uzupełnień oraz wykaz osób funkcyjnych (oficerów i urzędników wojskowych) pełniących służbę w PKU i KRU Lwówo Powiat, z uwzględnieniem najważniejszych zmian organizacyjnych przeprowadzonych w 1926 i 1938 roku.

Komendanci
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1921–1925[32][33]
  • I referent
  • II referent
    • urzędnik wojsk. X rangi Jan Fidler (do VII 1923 → PKU Lwów Miasto[35])
    • urzędnik wojsk. XI rangi / por. kanc. Walerian Czerny (VII 1923[35] – II 1926 → referent)
  • oficer instrukcyjny
  • oficer ewidencyjny Bóbrka – urzędnik wojsk. XI rangi / por. kanc. Stanisław Rogal (od 4 IX 1923[37])
  • oficer ewidencyjny Lwów Powiat
    • urzędnik wojsk. XI rangi Michał Janowski (do IV 1924[38]PKU Buczacz)
    • urzędnik wojsk. XI rangi / por. kanc. Józef Brennenstühl (od IV 1924[39])
  • oficer ewidencyjny Żydaczów
    • urzędnik wojsk. XI rangi / chor. Józef Skulski[b] (1923 – 1925)
    • por. kanc. Zbigniew Chowaniec (1 III 1925[41][42] – IV 1925 → PKU Skierniewice[43])
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1926–1938[44][45][46][47]
  • kierownik I referatu administracji rezerw i zastępca komendanta
    • kpt. / mjr piech. Franciszek Jarzębiński (II 1926 – VII 1929 → p.o. komendanta PKU)
    • kpt. art. Marian Bilor (VII 1929[48] – IX 1930[49] → kierownik I referatu PKU Czortków)
    • kpt. piech. Franciszek Daszyński (od IX 1930[50])
    • kpt. piech. Henryk Feliks Kotowski[c] (III 1932 – III 1934 → dyspozycja dowódcy OK VI)
    • kpt. piech. Władysław Zygmunt August Ochab[d] (od VI 1934[58], był w VI 1935)
  • kierownik II referatu poborowego
    • kpt. Aleksander Pieniążek (od II 1926)
    • kpt. art. Marian Bilor (do VII 1929 → kierownik I referatu)
    • kpt. piech. Franciszek Daszyński (VII 1929[59] – IX 1930 → kierownik I referatu)
    • por. piech. Józef Benedykt Konopka (IX 1930[50] – ? → KRU Lwów Miasto)
  • referent
    • por. kanc. Walerian Czerny (od II 1926)
    • por. piech. Józef Benedykt Konopka (III[60] – IX 1930 → kierownik II referatu)
  • referent (etat przejściowy) – por. kanc. Wacław Świtkowski (od II 1926)
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych KRU w latach 1938–1939[61][e]
  • kierownik I referatu ewidencji – kpt. adm. (piech.) Aleksander Edward Stanisław Knauer[f] †1940 Charków[64]
  • kierownik II referatu uzupełnień – kpt. adm. (piech.) Jan Tadeusz Blezień[g] †1940 Charków[66]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Marian Wilhelm Jan Mück ur. 2 lutego 1885 we Lwowie, w rodzinie Ferdynanda. 1 listopada 1904 został mianowany podporucznikiem piechoty i wcielony do Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 58 w Przemyślu. W 1909 został przeniesiony do Śląsko-Morawskiego Pułku Piechoty Nr 100 w Krakowie. 1 listopada 1910 został mianowany porucznikiem. W 1911 został urlopowany. 7 maja 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia kapitana ze starszeństwem z 1 lipca 1915, zaliczony do I Rezerwy armii z równoczesnym powołaniem do służby czynnej na czas wojny[16] i przydzielony do 13 Pułk Piechoty z równoczesnym odkomenderowaniem do Dowództwa Okręgu Generalnego Kraków[17]. 5 lipca 1919 został przeniesiony z DOGen. Kraków do Instytutu Wojskowo-Geograficznego[18]. 15 lipca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu majora, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Nadal służył w Instytucie Wojskowo-Geograficznym[19]. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w Centrum Wyszkolenia DOGen. Lwów, a jego oddziałem macierzystym był 13 Pułk Piechoty[20]. W lipcu 1922 został zatwierdzony na stanowisku dowódcy batalionu sztabowego 40 Pułk Piechoty, a w 1924 wyznaczony na stanowisko kwatermistrza. W lutym 1927 został zwolniony ze stanowiska kwatermistrza z równoczesnym przeniesieniem służbowym do PKU Lwów-Miasto na okres czterech miesięcy w celu odbycia praktyki poborowej[21]. W sierpniu tego roku został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przydziałem do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie na stanowisko kierownika referatu poborowego[22]. Z dniem 31 lipca 1930 roku został przeniesiony w stan spoczynku[23]. Wiosną 1940 został zamordowany w Bykowni.
  2. Urzędnik wojsk. XI rangi Józef Skulski (ur. 18 kwietnia 1881) z dniem 1 stycznia 1925 roku został mianowny chorążym zawodowym w piechocie z równoczesnym wcieleniem do 40 pp i poostawieniem na dotychczasowym stanowisku w PKU Lwów Powiat[40].
  3. Kpt. piech. Henryk Feliks Kotowski[51] ur. 27 czerwca 1893 roku w rodzinie Feliksa. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach 6 pp Legionów Polskich. Został mianowany chorążym. 25 października 1915 roku został ranny. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów piechoty. W marcu 1932 roku został przeniesiony z 26 pp we Lwowie do PKU Lwów Powiat na stanowisko kierownika I referatu administracji rezerw i zastępcy komendanta[52]. W marcu 1934 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI[53]. Z dniem 31 lipca 1934 roku został przeniesiony w stan spoczynku[54]. Był odznaczony Krzyżem Niepodległości (7 lipca 1931 roku) i Srebrnym Krzyżem Zasługi[55]. W 1940 roku został zamordowany w Bykowni[56].
  4. Władysław Zygmunt August Ochab w 1938 roku, jako kapitan administracji stanu spoczynku został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[57].
  5. Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[62].
  6. Aleksander Edward Stanisław Knauer (ur. 20 października 1895 w m. Glinna). W 1916 złożył maturę w Prywatnym Gimnazjum im. Adama Mickiewicza we Lwowie. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach c. i k. Armii. Był odznaczony Medalem Niepodległości i Srebrnym Krzyżem Zasługi[63].
  7. Jan Tadeusz Blezień (ur. 14 kwietnia 1899) na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 34. lokatą w korpusie oficerów administracji, grupa administracyjna. Był odznaczony Medalem Niepodległości[65].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dz.U. z 1939 r. nr 20, poz. 131.
  2. Almanach oficerski 1923/24 ↓, s. 37.
  3. Dz.U. z 1925 r. nr 37, poz. 252.
  4. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 28 z 14 października 1927 roku, poz. 350.
  5. Dz.U. z 1930 r. nr 31, poz. 270.
  6. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 40 z 23 grudnia 1930 roku, poz. 471.
  7. Dz. Rozk. MS Wojsk. Nr 13 z 22 grudnia 1933 roku, poz. 219.
  8. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 23 z 31 lipca 1931 roku, poz. 290.
  9. Informator 1939 ↓, s. 16.
  10. Jarno 2001 ↓, s. 173.
  11. Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220.
  12. Historia WKU Suwałki ↓.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 9 kwietnia 1921 roku, s. 704.
  14. a b c Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 44 z 3 lipca 1923 roku, s. 444.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 21.
  16. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 53 z 15 maja 1919 roku, poz. 1646.
  17. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 57 z 24 maja 1919 roku, poz. 1819.
  18. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 76 z 12 lipca 1919 roku, poz. 2456.
  19. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 21 lipca 1920 roku, s. 593.
  20. Spis oficerów 1921 ↓, s. 58, 781.
  21. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 18 lutego 1927 roku, s. 54.
  22. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 6 sierpnia 1927 roku, s. 237.
  23. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 133.
  24. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 157.
  25. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 85.
  26. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 sierpnia 1929 roku, s. 262.
  27. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 210.
  28. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 226, został zatwierdzony na stanowisku komendanta PKU.
  29. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 226, zatwierdzony na stanowisku komendanta.
  30. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 159.
  31. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 851, 957.
  32. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1470, 1554-1555, 1558, 1565, 1567, błędnie podano przydział urzędnika wojsk. XI rangi Józefa Brennenstühl do PKU Lwów Powiat, zamiast do PKU Lwów Miasto.
  33. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1339.
  34. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 30 z 2 września 1922 roku, s. 653.
  35. a b c Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 46 z 10 lipca 1923 roku, s. 457.
  36. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 48 z 29 kwietnia 1925 roku, s. 230.
  37. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 60 z 18 września 1923 roku, s. 564.
  38. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 42 z 29 kwietnia 1924 roku, s. 244.
  39. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 42 z 29 kwietnia 1924 roku, s. 245.
  40. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 27 stycznia 1925 roku, s. 41.
  41. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 134 z 24 grudnia 1924 roku, s. 758, przesunięto termin odejścia na dzień 1 marca 1925 roku.
  42. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 112 z 23 października 1924 roku, s. 627, ogłoszono przydział z dniem 1 grudnia 1924 roku.
  43. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 43 z 18 kwietnia 1925 roku, s. 204.
  44. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 14.
  45. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 517.
  46. Lista starszeństwa 1933 ↓, s. 20, 35, 86.
  47. Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 16, 35, 86.
  48. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 211.
  49. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 16.
  50. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 28.
  51. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 28, sprostowano imiona z „Henryk” na „Henryk Feliks”.
  52. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 231.
  53. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 30 marca 1934 roku, s. 133.
  54. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 281.
  55. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 41.
  56. Straceni na Ukrainie 1994 ↓, s. 45.
  57. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 51.
  58. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 155.
  59. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 200.
  60. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 113.
  61. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 851.
  62. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
  63. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 300.
  64. Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 230.
  65. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 313.
  66. Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 32.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]