Konstancja Bielska
| Konstancja Bekierska | |
 Jastrzębiec | |
| Data i miejsce śmierci | |
|---|---|
| Mąż | |
| Odznaczenia | |
| |
Konstancja z Bekierskich Bielska (zm. 17 sierpnia 1787 we Lwowie) – polska szlachcianka, kasztelanowa halicka, córka stolnika dźwinogrodzkiego i starosty ostrowieckiego Franciszka Kosiorka-Bekierskiego i łowczanki buskiej Teresy z Komorowskich[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodziła z rodu Bekierskich herbu Jastrzębiec, a jej dziadkiem był nobilitowany w 1726 oboźny koronny tureckiego pochodzenia Antoni Bekierski[2]. W 1754 wyszła za mąż za starostę rabsztyńskiego i chorążego lwowskiego Józefa z Olbrachcic Bielskiego, który od 1771 pełnił urząd kasztelana halickiego[3]. Z tego małżeństwa pochodziło pięć córek[4]:
- Elżbieta, żona hrabiego Seweryna Ksawerego Kalinowskiego,
- Teresa, żona hrabiego Jana Skarbka,
- Magdalena, żona hrabiego Ignacego Adama Krasińskiego, deputata Stanów Galicyjskich,
- Anna, żona Dulskiego,
- Marcelina, żona kuchmistrza wielkiego koronnego Leonarda Worcella.
W 1768 Konstancja i jej mąż otrzymali pozwolenie zamiany starostwa rabsztyńskiego na rohatyńskie[5]. W 1774 została wdową. W 1781 została damą Orderu Gwiaździstego Krzyża, najwyższego orderu kobiecego Austrii, nadawanego kobietom wysokiego urodzenia[6][7]. Uchodziła za osobę wyjątkowo zamożną. 5 października 1783 w Horożanach koło Lwowa wyszła ponownie za mąż za wojewodę inflanckiego Kaspra Rogalińskiego herbu Łodzia[8]. Zmarła 17 sierpnia 1787 we Lwowie. Pochowana na cmentarzu we wsi Bielawińce[9]. Wykonany w 1808 okazały nagrobek Konstancji Bielskiej przypisywany jest austriackiemu rzeźbiarzowi Hartmanowi Witwerowi i uznaje się go za jedyne na cmentarzu w Bielawińcach dzieło na wysokim poziomie artystycznym[10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ A. S. Czyż, Nagrobek Konstancji 1o voto Bielskiej, 2o voto Rogalińskiej na cmentarzu w Bielawińcach — domniemane dzieło lwowskiego rzeźbiarza Hartmana Witwera, Warszawa 2008, s. 149.
- ↑ S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, t. 1, Warszawa 1904, s. 123.
- ↑ S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, t. 1, Warszawa 1904, s. 189.
- ↑ A. Boniecki, Herbarz polski. Uzupełnienia i sprostowania do części 1, Warszawa 1901, s. 141.
- ↑ A. Boniecki, Herbarz polski, t. 1, Warszawa 1899, s. 236.
- ↑ J. S. Dunin-Borkowski, Panie polskie przy dworze rakuskim, Lwów 1891, s. 122.
- ↑ A. S. Czyż, Nagrobek Konstancji 1o voto Bielskiej, 2o voto Rogalińskiej na cmentarzu w Bielawińcach — domniemane dzieło lwowskiego rzeźbiarza Hartmana Witwera, Warszawa 2008, ss. 148–149.
- ↑ J. Dygdała: Rogaliński Kasper h. Łodzia (ok. 1725–1788), wojewoda inflancki. [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XXXI/1988-1989 [on-line]. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2019-01-12].
- ↑ Na nagrobku błędnie podano rok śmierci 1786, zob. A. S. Czyż, B. Gutowski, Cmentarze Podola - źródło do badań nad sztuką i historią, Białystok 2010, ss. 169-170.
- ↑ A. S. Czyż, Nagrobek Konstancji 1o voto Bielskiej, 2o voto Rogalińskiej na cmentarzu w Bielawińcach — domniemane dzieło lwowskiego rzeźbiarza Hartmana Witwera, Warszawa 2008, ss. 140–152.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Adam Boniecki: Herbarz polski. Cz. 1. T. 1. Warszawa, 1899, ss. 148, 236.
- Adam Boniecki: Herbarz polski. Uzupełnienia i sprostowania do części 1. Warszawa, 1901, s. 141.
- Czyż A. S., Gutowski B., Cmentarze Podola - źródło do badań nad sztuką i historią, w: Stan badań nad wielokulturowym dziedzictwem dawnej Rzeczypospolitej, t. 1, red. W. Walczak, K. Łopatecki, Białystok 2010, ss. 169-170.
- Czyż A. S., Nagrobek Konstancji 1o voto Bielskiej, 2o voto Rogalińskiej na cmentarzu w Bielawińcach — domniemane dzieło lwowskiego rzeźbiarza Hartmana Witwera, w: Patriae commodis serviens... Być Ojczyźnie pożytecznym... Księga pamiątkowa dedykowana prezydentowi RP Ryszardowi Kaczorowskiemu, Warszawa 2008, ss. 140–152.
- Jerzy hr. Dunin-Borkowski: Panie polskie przy dworze rakuskim. Lwów, 1891, s. 122.
- Jerzy Dygdała: Rogaliński Kasper h. Łodzia (ok. 1725–1788), wojewoda inflancki. [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XXXI/1988-1989 [on-line]. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2019-01-12].
- Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. T. 1. Warszawa, 1904, ss. 123, 189.