Konstantynów (obwód witebski)
55°07′25″N 27°30′24″E/55,123611 27,506667
 Kościół Trójcy Świętej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu witebskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 55°07′25″N 27°30′24″E/55,123611 27,506667
| |
Konstantynów (biał. Канстанцінава, Kanstancinawa; ros. Константиново, Konstantinowo) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim, nad rzeką Marchwą, 12 km na zachód od Głębokiego. Wchodzi w skład sielsowietu Koroby. Przez wieś biegnie droga R110.
W miejscowości znajduje się przystanek kolejowy Konstantynów Dwór.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Historia wsi zaczyna się w XVII w. Pierwotnie majątek i pobliska wieś Nowosiółki miały nazywać się Baryły. Po pożarze w 1812 roku zostały odbudowane i otrzymały obecne nazwy. W 1768 roku Janina Okuszko ufundowała drewniany kościółek Najświętszej Trójcy. 1 października 1769 roku został poświęcony przez biskupa Feliksa Towiańskiego. Od 1799 roku był to kościół filialny parafii w Udziale[2]. W końcu XVIII wieku miejscowość miała status wsi szlacheckiej i położona była w powiecie oszmiańskim, w województwie wileńskim[3].
W latach 1921–1945 kolonia leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, w gminie Wierzchnie, od 1929 roku w gminie Głębokie.
Powszechny Spis Ludności z 1921 roku nie podał danych dotyczących miejscowości[4]. W 1931 w 7 domach zamieszkiwało 46 osób[5].
Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku wieś znalazła się pod okupacją sowiecką, w granicach BSRR. W latach 1941-1944 była pod okupacją niemiecką. Następnie leżała w BSRR. Od 1991 roku w Republice Białorusi.
2 lipca 1962 roku z fikcyjnej przyczyny, braku materiału na budowany dom kultury w Duniłowiczach, zburzono kościół w Konstantynowie. Częściowo zachowała się stara dzwonnica. W latach 1993–95 wybudowano nowy, murowany kościół.
Dwór Okuszków[edytuj | edytuj kod]
We wsi znajduje się dwór wzniesiony w latach 30. XIX wieku przez Okuszków. Budynek jest zrujnowany. Obok stoi świren. Przy dworze znajdował się piękny ogród i dwa stawy hodowlane. W jednym z nich hodowano drapieżne ryby. Według Piotra Rałowicza, miejscowego krajoznawcy, dno stawów wyłożone było deskami by zapobiec zaglonieniu.
Parafia rzymskokatolicka[edytuj | edytuj kod]
Mieszkańcy wyznania rzymskokatolickiego podlegają od 1917 roku parafii Świętego Jozafata Kuncewicza w Konstantynowie. Obecny kościół parafialny wzniesiony został w latach 1993-95.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Wspomnienie z życia ks. Franciszka Rogala-Zawadzkiego (1829-1915), ostatniego zakonnika Wileńskiej Djecezji ze starej generacji. Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2015-10-07]. (pol.).
- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 82.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 75.
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 16.