Leon Brudziński

Leon Brudziński
Data i miejsce urodzenia	20 lutego 1918 ; Zawiercie
Data śmierci	18 czerwca 1998
	Poseł na Sejm PRL II, III i IV kadencji
Okres	od 1957; do 1969
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
	Odznaczenia

Leon Wacław Brudziński (ur. 20 lutego 1918 w Zawierciu, zm. 18 czerwca 1998^[1]) – polski cieśla, stolarz i polityk, poseł na Sejm PRL II, III i IV kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Leona i Heleny, uzyskał wykształcenie średnie, z zawodu cieśla i stolarz. Od 1948 członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W partii pełnił funkcję I sekretarza komitetu powiatowego w Nysie (1951–1953), w Prudniku (1955–1958), w Kluczborku (1958–1966) i Głubczycach (1966–1968). W latach 1968–1972 kierownik wydziału administracyjnego komitetu wojewódzkiego w Opolu. W 1957, 1961 i 1965 uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL II, III i IV kadencji – początkowo w okręgu Prudnik, następnie dwukrotnie w okręgu Opole. Zasiadał przez cały czas w Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej.

Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem za Długoletnie Pożycie Małżeńskie (1994)^[2].

Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Kluczborku^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Informacje w serwisie Grobonet. [dostęp 2020-08-17].
↑ M.P. z 1994 r. nr 60, poz. 525

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

[g-1] Informacje w serwisie Grobonet. [dostęp 2020-08-17].

[2] M.P. z 1994 r. nr 60, poz. 525

[1]

[2]